Jabłoń Aborygenów

Jabłoń Aborygenów została wyhodowana w DVNIISH dzięki pracom naukowca-hodowcy A.V. Bolonyajewa. Odmiana powstała w wyniku skrzyżowania takich podgatunków jak Augustowski Daleki Wschód i Rebisty. Odmiana jabłek Aborygenów jest słusznie uznawana za jeden z najlepszych podgatunków tej kultury na Dalekim Wschodzie.

Jabłoń Aborygenów: opis i charakterystyka odmiany

Jabłoń Aborygenów: zdjęcie odmiany

Odmiana jabłoni Aborygenów określa się mianem półplonu, co oznacza, że ​​wywodzi się z podgatunku wielkoowocowego i ranetki. Gałęzie takiej rośliny są grube, ciemnobrązowe, mają lekką krzywiznę i silnie owłosione. Liście są koloru butelkowego i duże, lekko pomarszczone. W dolnej części liście są najbardziej blade, obdarzone silnym pokwitaniem. Kwiaty tej odmiany są duże i lekko owłosione, mają również krótką szypułkę, składają się z białych płatków i wydłużonego okrągłego kształtu. Owoce drzewa o tak małych rozmiarach rosną średnio, masa jednego takiego jabłka sięga 50 gramów, chociaż zdarzały się przypadki, gdy dojrzały owoc miał 130 gramów. Owoce te są okrągłe i lekko wydłużone. Skórka jabłka jest gładka, z błyszczącą powierzchnią. Główny kolor owocu jest jasnozłoty, natomiast barwa otoczki to paski lub rozmyty czerwony odcień. Owoce te mają doskonałe właściwości handlowe i są dość dobrze sprzedawane. Można je spożywać zarówno świeże, jak i marynowane, przygotowane kompoty. Ta odmiana tej rośliny owocowej należy do chimery tetraploidalno-diploidalnej (tzn. komórki drzewa mają zdolność do genetycznej odmienności), co oznacza, że ​​kultura może mieć łodygi, na których dojrzewają owoce o największych rozmiarach niż na inne łodygi, a także mogą różnić się cechami smakowymi.

Zalety odmiany jabłek aborygeńskich obejmują dobrą odporność na tak niebezpieczną chorobę jak parch, a także moniliozę (oparzenie monilialne), której czynnikiem sprawczym jest mikroskopijny grzyb.

Wady aborygeńskiej jabłoni obejmują krótki okres przydatności do spożycia owoców, chociaż inne letnie podgatunki również mają krótki okres przydatności do spożycia jabłek.

Jabłoń aborygeńska ma umiarkowany wzrost, a także podłużny, okrągły kształt korony:

• Kultura jest średniej wielkości.
• Korona ma rzadki wzrost, dzięki czemu jest wystarczająco oświetlona światłem słonecznym.
• Główne pędy są ustawione pod kątem prostym do pnia.
• Gałęzie mają szarobrązową korę.

Od dawna zauważono, że wraz ze wzrostem rośliny ilość plonu wzrasta:

• Gdy drzewo ma pięć lat, daje około 8 kilogramów dojrzałych owoców.
• Jeśli wiek drzewa osiągnął 8 lat, zbiory można uzyskać w ilości do 28 kilogramów.
• A w wieku dziesięciu lat jedno drzewo przynosi do 52 kilogramów jabłek.

Owoce odmiany jabłoni aborygeńskiej rosną corocznie. Smak takich owoców jest słodki, z lekką kwasowością i niską cierpkością. Zawierają: witaminę C - 11,1 miligrama na 100 gram produktu, pektyny 0,3-0,5 proc., garbniki 0,27-0,31 proc., kwasy 0,6-0,8 proc., cukry 8, 8-11,9 proc.

Odmiana jabłek Aborygenów wyróżnia się mrozoodpornością. Chociaż drzewa są sadzone na podkładce tego podgatunku tylko na południu Terytorium Chabarowskiego i Terytorium Primorskiego. W postaci łupka i na mrozoodpornej podkładce uprawiana jest w regionach bardziej północnych.Warto zauważyć, że ten podgatunek ma dobrą odporność na tak powszechne choroby jak parch i monilioza.

Jabłoń Aborygenów: odmiany sadzenia

Jabłoń Aborygenów: zdjęcie odmiany

Sadzenie sadzonek jabłoni Aborygenów najlepiej wykonywać wiosną. Do sadzenia należy wcześniej wybrać wystarczająco oświetlony obszar, chociaż drzewa te mogą również rosnąć w zacienionym miejscu, z wodą gruntową na poziomie co najmniej 2,5 metra od powierzchni gleby. Jabłonie mogą rosnąć na zupełnie innych glebach, ale najlepszą opcją byłyby gleby darniowo-bielicowe i czarnoziemowe o słabym wskaźniku kwasowości, około 6,5. Przed sadzeniem wykopuje się dołek, który osiąga średnicę jednego metra i głębokość 60 centymetrów. Sadząc kilka sadzonek naraz, pozostaw między nimi odległość 4 metrów. Górną warstwę gleby podczas kopania dołka należy wymieszać z nawozami organicznymi, takimi jak humus i gnijący obornik. Przy kwaśnej glebie w miejscu lądowania warto dodać do niej mąkę dolomitową, kredę. W przypadku gleby składającej się głównie z piasku na dno otworu do sadzenia wylewa się warstwę gliny o grubości 10 centymetrów, po czym ubija się i umieszcza warstwę kompostu do 15 centymetrów.

Rozważmy szczegółowo technologię sadzenia aborygeńskiej odmiany jabłoni. Należy od razu zauważyć, że kłącze rośliny powinno być dość wilgotne, dlatego warto przed sadzeniem, około jednego dnia, umieścić czyste korzenie drzewa w wiadrze z wodą lub w skrzynce z gliną . Sadzonkę tej kultury umieszcza się w przygotowanym dołku i ostrożnie posypuje ziemią tak, aby szyjka korzeniowa sadzonki znajdowała się 3-4 centymetry nad powierzchnią gleby. Po północnej stronie sadzonki wbijany jest kołek, który posłuży jako podpora dla tego drzewa. Do tego kołka przywiązana jest sadzonka. Po posadzeniu młoda jabłoń Aborygenów jest obficie podlewana, około 3-4 wiader wody trafia do jednej sadzonki. Następnie, w ciągu półtora miesiąca, ta sadzonka jest podlewana co tydzień. Aby wilgoć nie opuszczała gleby wystarczająco szybko, możesz przykryć glebę w pobliżu rośliny sianem.

Jabłoń Aborygenów: pielęgnacja odmian

Jabłoń Aborygenów: zdjęcie odmiany

• Podlewanie

Pod każdym drzewem w okresie dojrzewania wylewa się tyle samo wiader wody, ile ta roślina ma obecnie lata. Ciecz musi koniecznie wpaść pod okrąg pnia drzewa. Podlewanie tej kultury w wieku dorosłym odbywa się trzykrotnie w jednym sezonie: w pierwszej połowie czerwca, podczas zawiązywania i wylewania owoców, jesienią podlewanie odbywa się z wilgocią.

• Najlepszy opatrunek

Przy wstępnie przygotowanej glebie nawożenie rozpoczyna się w drugim lub trzecim roku życia drzewa. Takie opatrunki wykonuje się 4 razy:

• W ostatnich dniach kwietnia do gleby wprowadzany jest mocznik i próchnica.
• Po 15 maja należy najpierw dobrze podlać rośliny wodą, następnie roztworem superfosfatu, siarczanu potasu, Effekton i wody. Warto tylko najpierw zaparzyć to rozwiązanie przez tydzień.
• W okresie, w którym owoce zaczynają się rozlewać, kultura jest zasilana roztworem nitrofoski i humianu sodu.
• Po zbiorze do gleby wcześniej przelanej wodą dodaje się superfosfat i siarczan potasu.

• Przygotowanie do zimowania

Przed okresem zimowym w roku glebę pod koronami tych roślin należy usypać i ściółkować torfem, kompostem, próchnicą. Działania te przyczyniają się do odporności rośliny na zimną pogodę. W okresie zimowym pień drzewa jest podwiązywany, aby chronić je przed małymi gryzoniami.

• Przycinanie i kształtowanie korony drzewa

Przy dość mocnej i mocnej sadzonce, której łodygi mają około 40 centymetrów długości, przycinanie można przeprowadzić już w pierwszym roku życia. Przy słabszym pniu drzewa przycinanie przeprowadza się po roku. Wiosną zaleca się przycinanie:

• Centralny przewodnik jest pocięty na dwa lub trzy pąki, w którym to przypadku boczne gałęzie staną się bardziej aktywne, aby rosnąć.
• Podczas zabiegu przycinania warto wiedzieć, że łodygi szkieletu powinny znajdować się poniżej samej prowadnicy.

Po roku należy przycinać młode pędy i przycinać gałęzie wyrastające wewnątrz korony.

• Zapylacze

Te odmiany jabłek Aborygenów są zdolne do częściowego zapylania niezależnie, ale potrzebują również odmian zapylających. Jako takie odmiany najlepszą opcją byłyby: Avgustovskoe Dale East i plonowanie Amur.

Owocowanie i dojrzewanie

Jabłoń Aborygenów: zdjęcie odmiany

- Początek okresu owocowania

Jabłoń Aborygenów zaczyna owocować w trzecim lub czwartym roku życia rośliny po posadzeniu, a masowo w 7-8 roku życia.

- Wyczucie czasu

Te drzewa kwitną w maju i na początku czerwca. Ze względu na to, że odmiana ta określa się mianem chimery (czyli ma inny zestaw chromosomów), głównie jej owoce dojrzewają w pierwszej połowie sierpnia. Chociaż może być kilka takich szypułek, które tworzą największe wielkości jabłek, o zupełnie innym smaku, można je usunąć w ostatnich dniach sierpnia lub na początku września. W pełni dojrzałe owoce tej odmiany mogą opadać przy silnym wietrze. Niektóre owoce dojrzewają na drzewie, więc można je jeść od razu po usunięciu. Okres przechowywania takich owoców jest krótki - około trzech tygodni, aw lodówce można je przechowywać nawet półtora miesiąca.

Rosnące w regionach

Zaleca się, aby jabłoń aborygeńska rosła w Dalekowschodnim Okręgu Federalnym: na Terytorium Nadmorskim i na południu Terytorium Chabarowskiego. Odmiana uprawiana na ognioodpornych i mrozoodpornych formatorach łodyg może rosnąć w regionach Sachalin, Amur, a także w Żydowskim Regionie Autonomicznym. Oznacza to, że łodyga i ewentualnie szkielet rośliny powstaje z podkładki, wybierając w tym celu odmiany bardziej odporne na mróz, na przykład Pamiątka z Ałtaju, Gornoaltaiskoe, Ermakovskoe mountain . Podgatunek ten rośnie na Syberii i Uralu w postaci łupków. Należy zrozumieć, że łupek to drzewo, którego koń przybiera przysadzisty, pełzający kształt. Sama roślina nie ma takiego kształtu, należy ją uformować:

• Pod koniec sezonu letniego pędy należy przenieść na wolne miejsce, rozłożyć na stanowisku, a następnie przymocować żelaznymi haczykami.
• Wraz z nadejściem wiosny haczyki te są usuwane, aby łodygi mogły rosnąć w górę. Należy to zrobić, aby nie mogła powstać ogromna liczba wierzchołków.
• W następnym roku, w drugiej połowie czerwca, odrośnięte pędy należy uszczypnąć po 4 liściach. W rezultacie w lipcu wyrastają dwa młode pędy, aw drugiej połowie lipca konieczne jest ponowne szczypanie w celu wytworzenia nowych gałęzi.

W rezultacie jabłoń aborygeńska nie rośnie, mając bardzo dużą i rozłożystą koronę, ale przeciwnie, tworzy bardzo małą koronę.

Jabłoń Aborygenów: recenzje ogrodników

W rezultacie z powyższego możemy podsumować, że jabłoń aborygeńska jest rośliną wysokoplenną, a jako łupek z łatwością może przetrwać ostry syberyjski chłód. Roślina ta ma dobrą odporność na groźną i szeroko rozpowszechnioną chorobę parcha, co z kolei jest ważnym czynnikiem w przypadku uprawy na Syberii i Dalekim Wschodzie.

W Internecie jest ogromna liczba recenzji na temat aborygeńskiej odmiany jabłek, oto niektóre z nich:

• 15 lat temu zasadziłem na swojej stronie różne jabłonie aborygeńskie. Jestem bardzo zadowolona z tej odmiany. Dobre i obfite zbiory, a także bardzo smaczne. Teraz planujemy wykopać stare drzewo i ponownie zasadzić młodą sadzonkę tego podgatunku.

Anna, Chabarowsk

• Bardzo podoba mi się różnorodność jabłoni aborygeńskich, uprawiam ją w formie łupków. Podgatunek był od dawna testowany i nie wymaga szczególnej opieki. Cieszę się też, że jabłka doskonale smakują, a owocowanie jest regularne.

Olga, Kemerowo

• Wszystkim, którzy zamierzają uprawiać aborygeńską jabłoń w Ałtaju, polecam tę odmianę. Dość łatwa w sadzeniu, uprawie i pielęgnacji. Poza tym jest pyszne.

Aleksiej, terytorium Ałtaju