Senator winogron.

Winogrona odmiany „Senator” są ostatnio przedmiotem ożywionej dyskusji wśród winiarzy i ogrodników. Pomimo tego, że niedawno zaczęli ją uprawiać, odmiana zyskała już wielu fanów. Jednak jeden z hodowców amatorów, około dwa lata temu, na Ukrainie otrzymał hybrydę, nazwaną również przez niego „Senatorem”. Obecność dwóch odmian o tej samej nazwie powoduje pewne zamieszanie w szeregach ogrodników i mieszkańców lata. Tak więc na pierwszy rzut oka obaj „Senatorzy” są zupełnie inni, jeden ma ciemny burgund z dużymi jagodami, drugi jest zielony z żółtawym odcieniem. Jednocześnie odmiany mają wiele wspólnych cech.

W tym artykule rozważymy cechy i cechy każdej z dwóch hybryd, aby w przyszłości nie było zamieszania przy wyborze i zakupie winogron, a wyniki Twojej pracy nie zawiodły oczekiwań.

Historia nazw odmian.

Tak więc „Senator” pojawił się po raz pierwszy około dziesięć lat temu i jest wynikiem pracy słynnego i jednego z najbardziej utytułowanych rosyjskich hodowców E.G. Pawłowskiego. Z tego powodu odmiana otrzymała inną nazwę „Senator” Pawłowski. Ta hybryda jest uzyskiwana z odmian winogron Maradona i Gift to Zaporozhye.

„Senator” drugi to hybryda uzyskana przez A.V. Burdak, więc często można spotkać jego drugie imię „Senator Burdak”. Do wyhodowania hybrydy hodowca użył odmian Arcadia i Talisman. Pomimo tego, że ta hybryda nie przeszła oficjalnych badań, może być dostępna na rynku. Co więcej, zalecenia praktykujących ogrodników, uprawa tego winogrona, przyczyniają się do wzrostu jego popularności.

Sadzonki winogron oferowane do sprzedaży pod nazwą „Senator” są jednak częściej odmianą „Senator” Pawłowskiego. W każdym razie przy zakupie materiału do sadzenia nie będzie zbyteczne wyjaśnienie, jaki kolor mają winogrona. Ta cecha jest najbardziej widoczna przy rozróżnieniu tych dwóch odmian.

Senator „senior” (Pavlovsky).

Jest to winogrono stołowe, co oznacza, że ​​ma doskonały smak i przede wszystkim polecane jest do spożycia na świeżo. Winogrona tej odmiany dojrzewają wcześnie, to znaczy, że zbiór można zebrać w 110 - 125 dni. Kiście winogron są atrakcyjne z wyglądu, jagody są słabo dotknięte szkodnikami i różnymi chorobami.

W regionach o łagodnym klimacie winogrona dojrzewają późnym latem.

Krzewy wyróżniają się aktywnym wzrostem, rozgałęzieniem, a także mocną i długą winoroślą.

Sadzonki tej odmiany łatwo się ukorzeniają i szybko nabierają zielonej masy, dzięki czemu rozmnażanie winogron nie jest trudne.

Liście charakterystyczne dla winogron, ale nieco większe, z ciemnozielonymi żyłkami.

Obecność innych odmian do zapylania winogron w tym przypadku nie jest wymagana, ponieważ kwiaty rośliny są biseksualne.

Owoce są duże, waga jednej jagody może dochodzić do 18 g, są równe, regularne, owalne i bordowe. Miąższ owocu jest delikatny i niezbyt gęsty. Liczba nasion zależy od warunków klimatycznych i techniki uprawy. Nawiasem mówiąc, większość z nas wyrzuca pestki winogron, kiedy jemy. Jednocześnie badania naukowe wykazały, że kości zawierają cały magazyn substancji i przydatnych pierwiastków niezbędnych dla organizmu. A wielu producentów kompleksów witaminowych coraz częściej włącza do swojego składu ekstrakt z pestek winogron.

Skórka jagód jest cienka, dobrze przeżuwalna po zjedzeniu na świeżo.Ale jednocześnie jest trwały, co pozwala na transport winogron na duże odległości.

Kiście winogron są duże, przypominające kształtem stożek. Waga jednego pęczka, przy zapewnieniu optymalnych warunków wzrostu, a także odpowiedniej pielęgnacji, może wynosić nawet półtora kilograma.

Owoce tej odmiany wyróżniają się przyjemnym słodkim smakiem, z wyraźnym odcieniem gałki muszkatołowej.

Pomimo tego, że winogrona są dopuszczone do stosowania na obszarach o umiarkowanych warunkach klimatycznych i regionach o łagodnych zimach, roślina jest w stanie wytrzymać temperatury do minus 24 stopni bez żadnego schronienia. Ogrodnicy, którzy uprawiają tę odmianę na obszarach o niższych temperaturach zimowych, zalecają przykrycie winorośli.

Winogrona są odporne na grzyby chorobotwórcze i infekcje, a także słabo podatne na ataki szkodników owadzich.

Jak już wspomniano, jagody są dobrze transportowane i przechowywane przez dość długi czas bez zmiany prezentacji.

Hybryda stworzona przez Pawłowskiego to niewątpliwie sukces hodowcy. Winogrono ma pewne wady, ma jednak znacznie więcej zalet, co potwierdza rosnąca popularność odmiany.

Tak więc roślina wyróżnia się wysoką żywotnością sadzonek i aktywnym wzrostem winorośli. Mrozoodporność, która, jak zauważają ogrodnicy, jest wyższa niż deklarowana dla tej odmiany. Konsekwentnie dobre plony dużych i soczystych jagód. Łatwość uprawy i łatwa pielęgnacja krzewów. Dobra odporność na choroby i różne szkodniki winogron.

Pomimo tego, że „Senator” jest klasyfikowany jako odmiana stołowa, winiarze z powodzeniem wykorzystują owoce do przygotowania wina, które okazuje się aromatyczne, umiarkowanie słodkie z nutą gałki muszkatołowej.

Wady hybrydy wynikają w dużej mierze z uprawy winorośli w klimacie nieodpowiednim dla winogron, a także z błędów w pielęgnacji roślin.

Na przykład liczba minusów obejmuje pękanie owoców podczas długich okresów deszczowych. Niedogodność spowodowana koniecznością usunięcia winorośli z podpór w okresie jesienno-zimowym, przy uprawie winogron w regionach o mroźnych zimach. Ponadto, zdaniem wielu degustatorów, miąższ tej odmiany jest raczej luźny, pozbawiony charakterystycznego dla winogron „chrupania”.

Oczywiście przy takich cechach jakościowych popyt na tę odmianę pozostaje wysoki, a niektórzy pozbawieni skrupułów sprzedawcy to wykorzystują. Dlatego konieczne jest kupowanie materiału do sadzenia w sprawdzonych i sprawdzonych centrach ogrodniczych, szkółkach lub u winiarzy, którzy bezpośrednio uprawiają tę odmianę i mają możliwość wyraźnego wykazania wszystkich jej cech.

Senator „junior” (Burdaka).

Ponieważ odmiana ta zaczęła być uprawiana całkiem niedawno, recenzje na jej temat pojawiły się dopiero niedawno.

Przypomnijmy, że testy eksperymentalne nie zostały jeszcze zdane iz tego powodu odmiana nie znajduje się w odpowiednich rejestrach, ale zdołała zasłużyć na pozytywną ocenę wielu ogrodników i prywatnych winiarzy.

Energiczny krzew winogronowy, winorośl aktywnie rośnie, tworząc potężną koronę.

Owoce są owalne, gładkie, zielone z żółtawym odcieniem, nie mają skłonności do grochu. Średnia waga kiści do 1200 kg, kształt stożkowy. Jagody ściśle przylegają do siebie, a grono nie jest pełne.

Winogrona dojrzewają wcześnie, okres wegetacji nie przekracza 120 dni.

Hybryda wyróżnia się dobrą odpornością na mróz, a także odpornością na różne infekcje, które wpływają na winorośl.

Miąższ owoców jest soczysty, w smaku słodki, z lekko wyczuwalną nutą gałki muszkatołowej.

Winogrona dobrze znoszą transport i przechowywanie. Wartość rynkowa odmiany jest również wysoka.

Wydajność krzewu zależy od warunków wzrostu, a także prawidłowej i terminowej pielęgnacji winorośli. Jednak według większości ogrodników odmiana ta charakteryzuje się wysokimi plonami.

Wielkość winogron tej odmiany jest nieco mniejsza niż w przypadku „Senatora” Pawłowskiego i jest to kolejna różnica między odmianami, oprócz innego koloru jagód.

Agrotechnika winogron.

Oprócz tego, że obaj „Senatorzy” mają podobne cechy, nie różnią się również warunki uprawy i zasady pielęgnacji winorośli dla tych odmian.

Gleba do sadzenia sadzonek winogron musi być luźna i oddychająca. Dla walorów smakowych owoców ważne jest, aby winogrona otrzymywały maksymalną ilość światła słonecznego. Dlatego, jeśli to możliwe, lepiej wybrać działkę od strony południowej lub nieco na zachód. Niektórzy hodowcy uprawiają winorośl na zboczach, które są lepiej oświetlone i ciepłe. W takim przypadku bardziej słuszne jest umieszczenie nasadzeń w poprzek zbocza, aby zapobiec wypłukiwaniu żyznych warstw gleby podczas deszczu. Należy również pamiętać, że stały wiatr i przeciągi negatywnie wpływają na rozwój winorośli i jej plon.

Sadzenie sadzonek może odbywać się w rowach lub dziurach. Długość, szerokość i głębokość otworu do sadzenia nie powinna być mniejsza niż 60 cm W przypadku sadzenia winogron w okopach należy kierować się tymi samymi wymiarami.

Eksperci zalecają wcześniejsze przygotowanie miejsca do sadzenia winogron. Podczas sadzenia sadzonek wiosną działania przygotowawcze przeprowadzane są jesienią. Należy pamiętać, że minimalny okres, który należy zachować od momentu wykopania dziury lub rowu do sadzenia w nich sadzonek, wynosi dwa tygodnie.

W przypadku, gdy wody gruntowe występują blisko powierzchni, należy zapewnić drenaż. Aby to zrobić, na dno otworu wylewa się pokruszony kamień, ekspandowaną glinę lub pokruszoną cegłę, a następnie warstwę gruboziarnistego piasku. Następnie pojawia się żyzna gleba, którą wylewa się na warstwę o grubości około 45-50 cm, zmieszaną z materią organiczną lub kompleksem substancji mineralnych. Łodygę winogron umieszcza się na środku dołka, ostrożnie dodając ziemię. Następnie ziemia jest lekko ubijana, a nasadzenia są podlewane.

Niektórzy ogrodnicy używają wytrząsacza do gliny, aby zachować korzenie roślin przed sadzeniem, po ich niewielkim przycięciu i usunięciu uszkodzonych pędów.

Pielęgnacja winorośli.

Stabilnych i wysokich plonów można oczekiwać tylko przy odpowiedniej pielęgnacji winogron.

W przypadku omawianych odmian pielęgnacja krzewów nie nastręcza trudności.

Dlatego bardziej konieczne jest regularne podlewanie młodych sadzonek w okresie ich ukorzeniania i adaptacji. Dorosłym roślinom wystarczy podlewać w czasie suszy, kiedy jest tak gorąco, że gleba pęka. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku tej kultury nie zaleca się gorliwego podlewania, ponieważ zalanie może prowadzić do pękania owoców i ich gnicia.

Zaleca się ściółkowanie gleby z kręgu pnia. Latem ochroni to system korzeniowy przed przegrzaniem, a zimą posłuży jako schronienie. Jeśli jako ściółkę używa się humusu, roślina otrzyma również nawozy.

Winogrona są dobre do każdego górnego dressingu, w tym: zgniłego obornika, odchodów drobiu, minerałów. Jednak na różnych etapach rozwoju buszu eksperci zalecają stosowanie niektórych rodzajów nawozów.

Tak więc przed kwitnieniem krzewy winogronowe spryskuje się roztworem kwasu borowego z dodatkiem siarczanu cynku. Kiedy tak zwane oczy winogron się otwierają, krzew jest karmiony azotanem amonu. Po zakończeniu kwitnienia stosuje się nawozy azotowo-fosforowo-potasowe. Kiedy jagody zaczynają dojrzewać, stosuje się superfosfaty i siarczan potasu. A jeśli zauważysz zmiękczenie jagód, winogrona należy nawozić substancjami zawierającymi fosforany.

Pielęgnacja winorośli obejmuje obowiązkowe przycinanie. Lepiej przeprowadzić tę procedurę wiosną. W przypadku tej odmiany odpowiednie jest zarówno średnie przycinanie, na 5-8 oczu, jak i długie - na 10-15. Jeśli przycinanie odbywa się jesienią, zaleca się pozostawienie kilku dodatkowych oczu na wypadek, gdyby zamarzły.Ponadto należy pamiętać o przycinaniu formującym, w przeciwnym razie winorośl po prostu pęknie pod ciężarem dużych kiści. Optymalna ich liczba na każdym pędzie to jeden lub dwa.

Pomimo odporności obu odmian na choroby, nie należy ryzykować zaniedbania zaledwie kilku zabiegów profilaktycznych. Pierwsze opryskiwanie przeprowadza się na etapie pojawienia się 3-5 liści. Do tych celów użyj roztworu "Ridomil" - fungicydu, który działa na całą gamę chorób. Podczas otwierania krzaków traktuje się je witriolem żelaza. Są również spryskiwane krzewami po opadnięciu liści. Podczas gdy jajniki są jeszcze wielkości małego groszku, roślinę traktuje się fungicydami "Acrobat" i "Topaz".

Recenzje ogrodników.

Niestety wśród ogrodników, którzy podzielili się recenzjami, nie było nikogo, kto by uprawiał winogrona obu odmian i mógłby podać ich cechy porównawcze.

Jednak każda z mieszańców z osobna zasługiwała na pozytywną ocenę.

Winogrono Wiele osób zakochało się w „Senatorskich” odmianach Pavlovsky'ego ze względu na ich słodki smak, który dobrze komponuje się z nutami gałki muszkatołowej.

Odmiana „Senator” Burdak okazała się znacznie trudniejsza do znalezienia. Ci ogrodnicy, którym udało się zdobyć materiał do sadzenia, zauważają szybkie ukorzenienie sadzonek i ich aktywny wzrost. Na tym etapie krzew winogronowy wykazuje dobry rozwój, a smak można ocenić za kilka lat, kiedy winogrona dają pierwsze zbiory.

Tak więc, pomimo podobnych cech odmian, raczej nie będą ze sobą konkurować, ponieważ różnią się przede wszystkim smakiem. Jednak obie odmiany są oczywiście godne ich wyboru, zwłaszcza że mogą je uprawiać nawet początkujący ogrodnicy i winiarze.