Sadzenie jeżyn

 Jeżyna to pokrewna roślina krzewiasta malin, należąca do rodziny Pink. Owoce jeżyny różnią się od malin nie tylko kolorem, ale także strukturą: podczas zbierania jagód jeżyny owoce nie są ekstrahowane, jak to ma miejsce w przypadku malin. Smak owoców jeżyny ma również swój niepowtarzalny bukiet, a one same mają cenny skład chemiczny. Zawiera pierwiastki śladowe niezbędne dla organizmu człowieka, takie jak wapń, żelazo i magnez, witaminy (kwas askorbinowy), flawonoidy. Wszystkie te przydatne substancje pomagają poprawić funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, leczyć choroby przewodu pokarmowego, skóry i objawy alergii. Właściwości lecznicze posiadają nie tylko jeżyny, ale także ich liście, które parzone są w postaci herbaty. Krzewy jeżyny mają rozbudowany system korzeniowy, który wnika głęboko w ziemię, dzięki czemu mogą pobierać z gleby więcej wody i składników odżywczych niż krzewy malin. Z tego powodu jeżyny są bardziej odporne na suszę i wymagają mniej podlewania i nawożenia. Oczywiście sadzenie jeżyn różni się również od malin, o czym porozmawiamy w dalszej części tego artykułu.

 Ciekawostka: Z jednego krzewu jeżyny można uzyskać średnio do 15 kg smacznych i zdrowych owoców, co na ogół przewyższa plon malin. Jeżyny charakteryzują się większym rozmiarem jagód, a także zdolnością do tworzenia wielu jajników..

Sadzenie i uprawa jeżyn – jakie problemy mogą się pojawić?

sadzenie jeżyn

Trudności związane z uprawą jeżyn związane są przede wszystkim z cechami klimatycznymi danego regionu. Owocowanie krzewów jeżyny następuje dość późno, dlatego w regionach północnych z krótkim latem i wczesnym nadejściem zimowej chłodnej pogody uprawa tej rośliny jest dość problematyczna. Do tej pory, dzięki staraniom hodowców, wyhodowano odporne na zimę odmiany jeżyny, które z powodzeniem zakorzeniają się w regionie północno-zachodnim, Uralu i Syberii. Z reguły są to odmiany wcześnie dojrzewające, z których zbiór odbywa się pod koniec lata.

W regionach południowych ogrodnicy częściej zbierają obfite plony z późnych odmian jeżyn, jednak w tym przypadku występuje szereg trudności. Ekspozycja na jasne światło słoneczne i zbyt wysoka temperatura powietrza negatywnie wpływa na walory zewnętrzne i smakowe jeżyny.

Ze względu na pojawiające się trudności w uprawie jeżyny, właściwy wybór miejsca do jej sadzenia jest decydującym czynnikiem wpływającym na powodzenie całej imprezy.

Wybór miejsca do sadzenia jeżyn

Umieszczenie krzewów jeżyn na terenie jest w dużej mierze podyktowane cechami klimatycznymi regionu. W zależności od nich jeżyny uprawiane są w gruncie otwartym lub zamkniętym.

Sadzenie jeżyn w otwartym terenie

W przypadku regionów o chłodnym lecie warunkiem wstępnym jest stworzenie schronienia dla jeżyn, chroniącego rośliny przed podmuchami północnego wiatru. Z tego powodu ogrodnicy w centralnej Rosji wolą sadzić krzewy jeżyny wzdłuż ogrodzeń, w pobliżu wyższych krzewów i drzew, naturalnych wzgórz. Wskazane jest również sadzenie jeżyny w miejscach dobrze oświetlonych i nasłonecznionych, aby w krótkim okresie letnim miały czas na pełne dojrzewanie.

Wielu ogrodników korzysta z doświadczenia sadzenia winogron i sadzenia krzewów jeżyn w pobliżu południowej strony budynków lub żywopłotów, przy zachowaniu odstępu co najmniej 100 cm między roślinami a konstrukcją obronną. Należy unikać sadzenia nasadzeń jeżyn na nizinach, ponieważ gromadzi się w nich zimne powietrze. Szczyty wysokich wzgórz i wzgórz również nie nadają się do uprawy tej ciepłolubnej rośliny, ponieważ zimą wiatr zdmuchnie śnieg z tego miejsca. Pokrywa śnieżna pełni funkcję ochronną i chroni krzewy przed skutkami silnych mrozów.

Gleby bagienne, które często występują w centralnej Rosji, kategorycznie nie nadają się do uprawy jeżyn. Nadmiar wilgoci w glebie powoduje nadmierne wydłużenie pędów, przez co spowalnia dojrzewanie owoców i zmniejsza odporność rośliny na mróz. W przypadku jeżyn odpowiednie są obszary, w których poziom wód gruntowych nie jest wyższy niż półtora metra od powierzchni gleby.

Jeśli chodzi o regiony południowe, łatwiej jest wybrać miejsce do uprawy jeżyny na ich terytorium. W przeciwieństwie do krzewów malin, krzewy jeżyny dobrze znoszą suche letnie miesiące i zaczynają aktywnie rosnąć przy umiarkowanym tempie podlewania. Jednak ogrodnicy w południowej Rosji borykają się z innym problemem - koniecznością ochrony jeżyn przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych w ciągu dnia. Wystawienie jagód na otwarte słońce w południe może je uszkodzić. Z tego powodu cieniowanie jest warunkiem wstępnym udanej uprawy jeżyny w regionach południowych. Natomiast na północy półcień może powodować powolny wzrost pędów jeżyn - w takich warunkach zakorzeniają się tylko najbardziej odporne na zimno odmiany („Ufimskaya mestnaya”, „Agavam”).

Sadzenie jeżyn w szklarni

Uprawa w szklarni jest idealna dla odmian o bardzo dużych jagodach, dla których szczególnie ważne jest pełne dojrzewanie. Ogrodnicy z regionu syberyjskiego i centralnej Rosji mają w ten sposób możliwość wydłużenia okresu wegetacji krzewów jeżynowych. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych materiałów syntetycznych takich jak agrofibra budowa konstrukcji ochronnej nie jest trudna.

Uprawiając jeżyny w szklarni, należy zadbać o ich regularne wietrzenie. W przeciwnym razie w gorące letnie dni istnieje duże prawdopodobieństwo przegrzania roślin. Najlepiej wybrać projekt z przesuwanym lub zdejmowanym dachem: pozwoli to krzakom jeżyn zimować pod zaspami śnieżnymi. Zimowanie pod śniegiem nie tylko nie jest niebezpieczne, ale także obowiązkowe dla jeżyn - bez niezawodnej pokrywy śnieżnej jej krzewy mogą zamarznąć, ponieważ ich system korzeniowy nie ma mrozoodporności charakterystycznej dla malin.

Przygotowanie do sadzenia jeżyn

Etap przygotowawczy do sadzenia polega na oznakowaniu terenu. Zaleca się sadzenie krzewów jeżyny w rzędach, z zachowaniem odstępu między nimi zależnego od rodzaju rośliny. Jeżyny ogrodowe dzielą się na dwie duże grupy - jeżyny Nessky lub cumanik oraz jeżyny w kształcie rzęsy lub jeżyny popielice. Kumanik różni się obecnością wyprostowanych łodyg, daje liczne podstawowe potomstwo, które można wykorzystać do jego rozmnażania. Rosyanika wypuszcza pędy półpełzające o dużej długości, dlatego skuteczniejsza jest dla niej metoda rozmnażania przez warstwy wierzchołkowe, co zbliża ją do czarnej maliny. Do tej pory hodowano odmiany hybrydowe, które łączą cechy obu gatunków: ich wyprostowane pędy, po osiągnięciu określonej długości, zaczynają opadać.

Różnorodność jeżyn wpływa na odległość, jaką należy pozostawić między krzewami podczas ich sadzenia. Jeśli dla krzewów kumanik wystarczy odstęp od 80 do 100 cm między krzakami i od 200 cm między rzędami, to w przypadku kropel rosy to za mało.Aby zapobiec przeplataniu się rozłożystych pędów, zaleca się sadzenie pojedynczych krzewów w odległości co najmniej 150-250 cm od siebie. Zalecany odstęp między rzędami to 250 do 350 cm, w każdym przypadku konieczne jest umieszczenie krzewów tak, aby otrzymały wystarczającą ilość światła słonecznego. Niezależnie od odmiany wskazane jest podwiązanie pędów krzewów jeżyn do kraty.

Sadzenie jeżyn jesienią i wiosną

Jesienny lub wiosenny czas jest odpowiedni do sadzenia jeżyn. Dotyczy to przede wszystkim materiału do sadzenia z otwartym systemem korzeniowym. Sadzenie wiosenne należy przeprowadzić przed rozpoczęciem przepływu soków w tkankach roślinnych. Sadzenie jesienne następuje w okresie opadania liści. Ponieważ jeżyny latają dość późno, zaleca się usuwanie liści z sadzonek, aby zapobiec parowaniu wilgoci.

Ogrodnicy z centralnej Rosji i regionów północnych preferują sadzenie wiosenne, ponieważ w warunkach wczesnego nadejścia zimowej chłodu istnieje duże prawdopodobieństwo odmrożenia systemu korzeniowego młodych roślin.

Sadzenie w sadzonkach gruntowych uprawianych w pojemnikach z glebą z zachowaniem zamkniętego systemu korzeniowego można prowadzić w okresie wiosenno-letnim – nie później niż do końca czerwca. W takim przypadku niezbędne jest zapewnienie schronienia przed promieniami słonecznymi, które mogą spalić zmielone części krzewów jeżyn.

Jakość materiału do sadzenia

Właściwy dobór sadzonek jest również ważnym czynnikiem decydującym o powodzeniu sadzenia jeżyn. Do tego celu najlepiej nadają się młode krzewy w wieku poniżej 2 lat. Dorosłe i zarośnięte krzewy jeżyny prawie nie zapuszczają korzeni w nowym miejscu i często giną.

Przeżywalność sadzonek jeżyny z otwartym systemem korzeniowym jest niższa niż w przypadku korzeni zamkniętych. Z tego powodu doświadczeni ogrodnicy nabywają jednocześnie 2 lub 3 krzewy każdej odmiany. Ze względu na samopłodność jeżyny nie wymagają zapylenia krzyżowego różnymi odmianami, dzięki czemu na jednym obszarze można bezpiecznie sadzić zarówno jeżyny tej samej odmiany, jak i różne odmiany. Powolne formowanie się owocowych jajników podczas normalnego kwitnienia jest związane nie z brakiem zapylenia, ale z lekkim odmrożeniem pąków zimą.

Wybierając sadzonki z otwartym systemem korzeniowym, powinieneś preferować okazy z rozwiniętymi silnymi korzeniami, a także ze zdrowymi, jasnozielonymi liśćmi. Sadzonki Kumanika mają szeroko rozłożyste korzenie, dające liczne podstawowe procesy, które są wykorzystywane do rozmnażania jeżyn. W niedostatecznie luźnej glebie kumanik delenki tworzą korzenie palowe, które nie mają pędów. Rosyanica ma włóknisty system korzeniowy z gęsto utkanymi procesami.

Inną oznaką zdrowia sadzonki jest obecność na jej łodydze u samej podstawy kilku uśpionych pąków w kolorze białym lub jasnoróżowym. Oznacza to, że w przyszłym roku pojawią się z nich nowe pędy.

Uzdatnianie gleby

Ze wszystkich gleb jeżyna preferuje umiarkowanie luźne gliny o neutralnej lub niskiej kwasowości. Ogólnie rzecz biorąc, kultura ta nie różni się od jakości gleby, dlatego z powodzeniem zakorzenia się na zubożonych glebach kamienistych. Zbyt kwaśne gleby można skorygować dodając wapno. Alkalizacja gleby jest również niepożądana, ponieważ w tym przypadku jeżyny nie wchłaniają magnezu i żelaza, co może powodować chlorozę, która objawia się żółknięciem liści.

Zaleca się wcześniejsze przygotowanie dołków do sadzenia jeżyn: konieczne jest rozpoczęcie przygotowań do sadzenia na wiosnę jesienią, na jesień - latem.

Optymalna wielkość zagłębień sadzenia na luźnych glebach wynosi pod każdym względem 0,5 m. Im uboższa gleba, tym powinny być większe. Wlej pożywną ziemię doniczkową na dno każdego otworu i wypełnij do 2/3.Skład tej mieszanki obejmuje glebę wydobywaną podczas kopania, a także składniki odżywcze. Każda studzienka zawiera od 5 do 10 kg zgniłej materii organicznej (kompost lub obornik), od 100 do 150 g superfosfatu (podwójnego lub prostego), 50 g siarczanu potasu, 20 g siarczanu magnezu, 0,1 kg popiołu drzewnego. Na warstwę składników odżywczych wylewa się trochę ziemi - ochroni korzenie sadzonek przed działaniem skoncentrowanych nawozów. Ciężkie gliny można rozjaśnić, dodając trochę torfu lub piasku. Jakość gleb piaszczysto-gliniastych poprawia się przez dodanie do nich gliny.

Tak przygotowany dołek pozostawiamy do momentu sadzenia. W tym czasie składniki odżywcze osadzają się w glebie i mieszają.

Innym sposobem sadzenia jeżyn jest sadzonki roślin do rowu. W takim przypadku dawka nawozu jest obliczana na każdy metr bieżący zagonu. Ta metoda jest stosowana na dużych obszarach.

Sadzenie jeżyn: instrukcje krok po kroku

Sadzenie jeżyn polega na wykonaniu określonej sekwencji kroków:

1. Sadzenie powinno odbywać się szybko, aby uniknąć wysuszenia systemu korzeniowego sadzonek. Korzenie każdego krzewu należy starannie wyprostować i ułożyć wzdłuż zboczy kopca ziemnego, a następnie przykryć ziemią, jednocześnie zagęszczając jego warstwy.
2. Pogłębienie szyjki korzeniowej krzewów jeżynowych wynosi od 2 do 4 cm.
3. Musisz ręcznie zagęścić glebę, aby nie uszkodzić młodej rośliny.
4. Łodygi sadzonek należy przyciąć na wysokości 5-15 cm od powierzchni ziemi, poniżej drugiego lub trzeciego pąka. Krzewy o zamkniętych korzeniach nie wymagają cięcia.
5. Do kręgu pnia należy wlać co najmniej 10 litrów ciepłej wody, a lepiej użyć konewki, aby zrobić to równomiernie. Dobrym rozwiązaniem jest wykonanie niewielkiego wgłębienia wokół pnia, aby zatrzymać wilgoć.
6. Gdy gleba opadnie po podlaniu, możesz dodać trochę więcej gleby. Następnie jego powierzchnia pokryta jest warstwą ściółki o grubości od 3 do 5 cm, co pozwoli zaoszczędzić wodę w ziemi i zapobiec wypełnianiu kręgu pnia przez chwasty. Do tych celów odpowiednia jest słoma, pokruszony torf, trociny, wióry, opadłe liście, próchnica. Następnie sadzonki można przykryć włókniną, którą można zostawić na całą zimę, jeśli sadzenie przeprowadzono jesienią... W przypadku sadzenia wiosennego schronienie można przyjąć po 14-30 dniach. Sadzonki wymagają regularnego podlewania, aby zapobiec wysychaniu gleby na miejscu.