Jałowiec pospolity: opis, rodzaje, odmiany, uprawa

W artykule przedstawiono jałowiec zwyczajny: opis, cechy charakterystyczne, odmiany, rodzaje, zasady uprawy.

Duże drzewa iglaste w formie smukłych piramid bardzo pięknie prezentują się na działkach. Tak wygląda jałowiec pospolity, który rośnie dziko w Ameryce, Europie, w północnej części Afryki i Azji. Można również znaleźć płożące uprawy jałowca. Roślina jest bardzo odporna i wytrzymała. Potrafi szybko dostosować się do nowych warunków wzrostu i zmieniających się warunków klimatycznych. Pozwoliło to zakładowi istnieć przez wiele lat, doświadczając nawet najpoważniejszych zmian klimatycznych. Jałowce rosną do dziś, ciesząc się dużym zainteresowaniem wśród projektantów krajobrazu.

Jałowiec pospolity: opis, charakterystyka

Jałowiec pospolity: opis, charakterystyka

Istniejąc na ziemi przez dość długi czas, pojawiło się wiele odmian jałowca. Gatunki dzikie to głównie niskie, płożące się krzewy, które zajmują dolną kondygnację w odmianie leśnej. Jednak dzięki naukowcom i hodowcom jałowiec nie tylko został przebadany i szczegółowo opisany w literaturze, ale także od XVI wieku był udomowiony i powstały nowe odmiany, które różnią się od siebie nie tylko wyglądem, ale także w kolorze korony.

Jałowiec pospolity: opis gatunku

Wędrowiec

Jałowiec pospolity: opis gatunku

Roślina jest klasyfikowana według rodzaju korony i rozgałęzienia. Więc tutaj są:
- rośliny nisko rosnące z gałęziami zwisającymi po bokach. Wahadło;
- drzewa z dużą koroną w formie kolumny i niewielką ilością zwisających gałęzi f. Suecica;
- rośliny o zwartym, kolumnowym kształcie korony. Kompresa;
- są gatunki niskie, ale z szeroką koroną rosnącą po bokach. depresę;
- rośliny o wysokim, smukłym kształcie korony, której gałęzie skierowane są prosto do góry. Hibernica;
- wyróżnia się również płożące gatunki jałowca, które dorastają do 2 metrów szerokości. S ..

Oprócz kształtu korony rośliny jałowiec ma inny kolor igieł. W dzikiej roślinie igły są zielone z wyraźnym jasnym paskiem pośrodku igły. Długość igieł wynosi około półtora centymetra.

Teraz, dzięki pilnej i nieobojętnej pracy hodowców, jałowiec zdobi wiele ogrodów, skwerów i parków, zaskakując zarówno niebieskim kolorem igieł, jak i prawie złotą koroną rośliny. Igły świetnie prezentują się na tle czerwonej kory drzewa, która w miarę wzrostu rośliny pęka i zaczyna się łuszczyć. Po osiągnięciu przez roślinę ponad 10 lat, możemy mówić o jej zdolności do rozmnażania przez nasiona. Zapylające, żeńskie gatunki roślin tworzą ładne szyszki, które mają w środku trzy nasiona.

Jałowiec pospolity: zdjęcie i opis odmian

W chwili obecnej z jałowca pospolitego uzyskano szeroką gamę grzebieni kultury, które są teraz podzielone, aby nie mylić ich wielkością i zależnie od siły wzrostu rośliny.

Dorosłe jałowce. Są to rośliny, które co roku rosną około 30 cm wysokości.
Odmiany średniej wielkości. Takie uprawy rosną około 15 cm rocznie.
Jałowce karłowate rosną 10 cm rocznie.
Jałowce miniaturowe.Takie uprawy rosną tylko 8 cm w ciągu roku.

Pierwszą pozycję pod względem powolnego wzrostu zajmują jałowce z grupy mikro, rosnąc zaledwie o kilka centymetrów rocznie.
Są też takie rośliny, które nie pasują do więcej niż jednej grupy, ponieważ ich wzrost następuje w różnych kierunkach, a gałęzie zwisają, przypominając wierzbę płaczącą.

Jałowiec zwyczajny Horstmann.

Jałowiec pospolity: zdjęcie i opis odmian

Roślinę tę można zobaczyć na ziemiach Niemiec. Kultura ma przeciętny wigor wzrostu, jednak osiągając wysokość około dwóch i pół metra, opada łodygi i staje się rośliną płaczącą, czyniąc roślinę wyjątkową i przyciąga wzrok wielu odwiedzających parki i skwery. Igły rośliny są zielone. Sam krzak jest bezpretensjonalny. Jedyne, aby zachować piękno, potrzebuje dużo światła. Projektanci bardzo lubią tę kulturę i zawsze sadzą jałowce w centrum kompozycji.

Jałowiec zwyczajny Repanda.

To również niezwykle oryginalny okaz, który zaskakuje płaskim, okrągłym kształtem korony. Roślina ma tylko 30 cm długości, jednak gałęzie rosną szeroko po bokach o około półtora metra. Ojczyzną rośliny jest Irlandia, dlatego kultura jest bardzo odporna nawet na silne mrozy, ale nie toleruje suchego powietrza. Igły opisywanej rośliny są miękkie w dotyku. Nie ma nawet centymetra długości. Kolor jest zielony ze srebrzystym odcieniem. Na igłach widać jasny pasek charakterystyczny dla jałowca.

Jałowiec zwykły zielony dywan

Kultura jest bardzo podobna do poprzedniej odmiany jałowca. Dorosła, zarośnięta roślina z daleka wygląda jak miękki zielony dywan. Łodyga rośnie na wysokość zaledwie 15 centymetrów, dzięki czemu roślina doskonale znosi zarówno niskie temperatury do 40 stopni, jak i silną złą pogodę i obfite opady deszczu.

Jałowiec zwyczajny Khybernika.

Odmiana pochodząca z Irlandii. Korona pięknej rośliny przypomina piramidalną kolumnę. Roślina ta została udomowiona około 200 lat temu i nadal jest bardzo popularna wśród projektantów krajobrazu, ponieważ ma bardzo gęstą piramidalną koronę z gałęziami wyrastającymi ku górze. Kolor igieł pozostaje niebieski przez cały rok, nawet zimą. Igły są miękkie w dotyku, a wysokość rośliny w latach może sięgać nawet 8 metrów. Szkoda, że ​​odmiana nie zakorzenia się wszędzie w Rosji, z wyjątkiem regionów południowych, gdzie zimą temperatura powietrza nie spada poniżej 17 stopni.

Jałowiec zwyczajny Arnold.

Łodyga rośliny dorasta do dwóch metrów. Kształt korony również przypomina kolumnę, nie rośnie na szerokość, a gałęzie są skierowane prosto w górę, przez co drzewo wygląda bardzo smukło i zgrabnie. Roślina rośnie rocznie nie więcej niż 10 cm wysokości, igły mają lekko niebieskawy odcień. Sama igła ma nie więcej niż centymetr długości.

Jałowiec zwyczajny Meyer.

Odmiana została nazwana na cześć swojego twórcy, niemieckiego hodowcy. Tak więc wyhodowana kultura ma piękną szeroką koronę w postaci piramidy z ciernistymi błyszczącymi igłami o niebieskim odcieniu. Wielkość łodygi nie przekracza trzech metrów wysokości, a sama roślina charakteryzuje się zwiększoną odpornością na mróz, ale bardzo wymagającą światła. Tylko przy wystarczającym oświetleniu korona będzie wyglądać dekoracyjnie. Ten typ jest uwielbiany przez projektantów i aktywnie posadził kulturę, która z daleka wygląda jak choinka lub jodła.

Jałowiec zwyczajny Suetsika.

Roślina ta jest bardzo popularna na północy Europy iw naszym kraju, ponieważ jest bardzo odporna na mroźne zimy. Ta roślina to krzew, który ma kilka głównych pędów i zmienia kształt korony z piramidalnej na koronę z opadającymi gałęziami na końcu. Z zewnątrz roślina wygląda atrakcyjnie i jest bardzo poszukiwana przy tworzeniu unikalnych kompozycji do uszlachetniania działek i ogrodów przydomowych.Łodyga rośnie nie więcej niż 10 cm rocznie.

Zwykła pielęgnacja jałowca, zasady sadzenia

Kultura omawiana w tym artykule bardzo lubi światło, ale może również rosnąć w półcieniu, ponieważ jest bezpretensjonalnym wiecznie zielonym. Aby roślina mogła pełnić swoją funkcję dekoracyjną, musi wyznaczyć miejsce na słońcu i upewnić się, że nie ma tu ciągłych przeciągów. Każda gleba jest odpowiednia, najważniejsze jest to, że jest pożywna i luźna.

Najlepiej sadzić roślinę w połowie wiosny, w maju lub wczesną jesienią. Lepiej wcześniej przygotować miejsce lądowania. Rozmiar dołu powinien przekraczać rozmiar systemu korzeniowego, aby korzenie nie były ciasne. Na dnie należy ułożyć warstwę drenażową. Dobrze nadaje się okruchy cegły, keramzytu lub piasku. Skład gleby powinien tutaj składać się z torfu, darni i piasku z niewielką domieszką gliny. Optymalne będzie dodanie nawozów zawierających azot i fosfor. Gleba nie powinna być kwaśna, więc jeśli tak jest, dodaj więcej mąki dolomitowej lub wapna.

Po osiedleniu się ziemi przygotowaną roślinę można sadzić. Ważne jest, aby szyjka korzeniowa była wyrównana z glebą lub kilka cm nad powierzchnią. Po posadzeniu ziemia jest ubita, a roślina obficie podlewana. Lepiej jest ściółkować powierzchnię wokół pnia, aby nie rosły chwasty, a wilgoć pozostała w glebie tak długo, jak to możliwe.

Ponieważ jałowiec pospolity jest klasyfikowany jako roślina bezpretensjonalna, nie wymaga nadmiernej uwagi. Roślinę należy podlewać tylko podczas silnej suszy. Ale nie częściej niż raz w tygodniu. Ponadto chwasty są usuwane, a gleba wokół pnia jest regularnie spulchniana, aby korzenie były lepiej dotlenione. Uprawę należy karmić tylko wiosną za pomocą specjalnych nawozów do drzew iglastych, których w tej chwili jest wiele. Jeśli gleba nie jest żyzna lub nawet kamienista, będziesz musiał karmić plon kilka razy w sezonie.

Aby zachować piękno igieł, zaleca się spryskanie korony z butelki z rozpylaczem.
Rośliny sadzone w celu żywopłotu lub tworzenia innych form, wówczas koronę należy formować corocznie. Jeśli sadzi się gatunek z opadającymi gałęziami, formacja nie musi być wykonywana, konieczne jest jedynie sporadyczne przycinanie krzewów sanitarnych, usuwanie suchych i chorych gałęzi.

Ponieważ wzrost rośliny jest bardzo słaby, najważniejsze jest, aby nie przesadzać, ponieważ budowanie zieleni zajmie ponad rok. Najlepiej założyć roślinę wiosną lub wczesnym latem, a jesienią przeprowadzić przycinanie sanitarne.
W celu zapobiegania chorobom konieczne jest stosowanie fungicydów lub leczenie chorych roślin płynem Bordeaux. Rośliny dobrze znoszą zimę, więc dorosłe rośliny pozostawia się bez zmian, a młode sadzonki na zimę muszą być pokryte świerkowymi gałęziami i zawiązane sznurkiem. Zimą lepiej przykryć roślinę śniegiem.

Podsumowując, możemy podziękować hodowcom za odkrycie dla nas tak niesamowitej wiecznie zielonej rośliny iglastej. Ponadto teraz możesz wyhodować krzak jałowca o takim lub innym kształcie korony i cieszyć się jego wyglądem, tworząc piękne kompozycje iglaste. Ze względu na bezpretensjonalność rośliny i jej odporność na zimno każdy ogrodnik może uprawiać tę roślinę na miejscu.

Jałowiec pospolity: opis