MAK.

Mak (papier) jest roślinnością zielną i należy do rodziny Poppy. Rodzaj obejmuje ponad sto odmian. Mak pochodzi z terenów Europy (pas południowy i środkowy), a także z terytoriów Australii i Azji. Dzikie maki można znaleźć w umiarkowanych szerokościach geograficznych, w strefie podzwrotnikowej oraz w trudnych warunkach klimatycznych. Lubią też rosnąć w obszarach suszy, na przykład na pustyniach, stepach, strefach półpustynnych, a mak również woli pokrywać skaliste i suche zbocza. Roślinność ta jest uprawiana jako ozdobna i lecznicza. W niektórych krajach ten kwiat nie może być uprawiany, ponieważ większość jego odmian zawiera substancje odurzające. W wielu krajach roślina jest uprawiana na dużych plantacjach w celu uzyskania opium z niedojrzałych strąków. Opium jest używane do wytwarzania środków przeciwbólowych i tabletek nasennych.

Już w starożytności (a mianowicie w Rzymie) ludzie wiedzieli, że kwiat ma właściwości lecznicze, podczas gdy badano opium, jego wpływ na sen. Istnieje wersja, w której nazwa naukowa pochodzi od łacińskiego „papa”, słowo to jest tłumaczone jako „ojciec”, tłumaczy się to tym, że aby uspokoić zmartwione i płaczące dziecko, wsypano do niego mak jego jedzenie.

W średniowieczu na terenie Azji Mniejszej nie wolno było pić alkoholu, znaleziono na to substytut - palenie opium. Później rozprzestrzenił się szeroko na wschodzie i do dziś Chińczycy spożywają przede wszystkim opium. Chiński rząd w 1820 roku zakazał importu odurzającej trucizny, ale po pewnym czasie, po przegranej wojnie „opiumowej” z Brytyjczykami, lek ponownie mógł być sprowadzany do kraju. A wszystko dlatego, że Brytyjczycy dużo zarobili na tym, że dostarczali Chińczykom opium. Obecnie roślina uprawiana jest na terenach Indii, Azji Mniejszej i Środkowej, Chin i Afganistanu. Kwiaty o właściwościach dekoracyjnych, a także ich odmiany hybrydowe są popularne wśród kwiaciarni. Mak jest często uprawiany w skalniakach lub klombach.

Charakterystyka kultury.

Mak to zielna jednoroczna, wieloletnia, dwuletnia kultura kłącza. Główny korzeń wchodzi głęboko w ziemię, a obwodowe korzenie ssące są bardzo łatwe do oderwania w fazie przesadzania. Silne pionowe pędy mogą być owłosione lub nagie. Liście są pierzaste, rozcięte lub całe, mogą być ułożone naprzeciw siebie lub na przemian, ich powierzchnia pokryta jest włoskami i szczecinami. Kwiaty mają prawidłowy kształt, znajdują się u góry, różnią się licznymi znajdującymi się na nich pręcikami, ich szypułki są mocne i wydłużone. Kwiaty zwykle pojawiają się pojedynczo, ale istnieją odmiany, w których kwiatostany wiechy zawierają kwiaty. Płatki są całe, duże, mogą być koloru pomarańczowego, białego, czerwonego, żółtego, łososiowego. Owoc jest pudełkiem w kształcie maczugi, w nim znajdują się nasiona, jest zablokowany przez spłaszczony lub wypukły środek. Po dojrzeniu owoce pękają, nasiona lecą na boki na sporą odległość. Zdolność kiełkowania ziaren trwa od trzech do czterech lat.

Uprawa rośliny metodą nasienną.

Roślina jednoroczna nie jest uprawiana metodą sadzonkową, ponieważ dobrze kiełkuje podczas wysiewu nasion pod gołym niebem. Ponadto, jeśli uprawiasz sadzonki maku, to duży procent tego, że umrze po przesadzeniu. Roślinę wieloletnią można uprawiać przy użyciu sadzonek. Po pojawieniu się pierwszych dwóch prawdziwych liści w sadzonkach nurkują pod gołym niebem.

Czas sadzenia maku.

Kupując nasiona przez Internet lub w specjalistycznym sklepie, często nie trzeba ich przygotowywać do siewu. Nasiona, które sam zebrałeś, muszą wcześniej przejść proces stratyfikacji, w tym celu na obszarach o ciepłej zimie wysiewa się je jesienią lub pod koniec zimy, nasiona muszą zamarzać w zimnej glebie. Jeśli zostanie podjęta decyzja o sianiu nasion późną wiosną, nasiona wymagają wstępnego rozwarstwienia, w tym celu są usuwane w lodówce, a mianowicie w pudełku na rośliny warzywne, i leżą tam przez osiem tygodni. Jeśli nasiona nie są rozwarstwione, pojawienie się sadzonek nastąpi później i będą się rozwijać powoli.

Sadzenie maków w ogrodzie.

Prawie wszystkie odmiany i odmiany maku dobrze rosną w miejscach dobrze oświetlonych. Jeśli chodzi o glebę, wszystkie odmiany i odmiany preferują coś własnego. Odmiana dobrze rosnąca na zubożonej glebie nie wymaga przygotowania stanowiska przed sadzeniem. Jeśli mak lubi rosnąć na żyznej glebie, to trzeba go wykopać działka i jednocześnie zastosować nawóz kompostowy lub mączkę kostną. Aby uprościć siew, ziarno łączy się z drobnym piaskiem w proporcji 1:10. Wymagane jest rozluźnienie gleby na głębokość trzech cm, a następnie równomierne rozprowadzenie ziaren na warstwie powierzchniowej, posypanie cienką warstwą glinianą. Nie trzeba wysiewać ziaren w rzędach, ponieważ nie utrzymają się one w miejscu sadzenia. Upewnij się, że gleba jest stale lekko wilgotna. Po pojawieniu się sadzonek należy je przerzedzić, a między sadzonkami należy zachować odstęp od piętnastu do dwudziestu cm Jeśli nasiona zostały wysiane na wiosnę, pojawienie się pierwszych sadzonek nastąpi po 7-10 dniach . Kwitnienie rośliny rozpocznie się za trzy do trzech i pół miesiąca od momentu siewu, mak zakwitnie przez półtora miesiąca.

Agrotechnika w ogrodzie.

Uprawa tej rośliny nie jest taka trudna. Potrzebuje podlewania tylko wtedy, gdy jest długi okres suszy. Po podlaniu między makami następuje rozluźnienie wierzchniej warstwy gleby i wyrwanie wszystkich chwastów. Aby zmniejszyć częstotliwość odchwaszczania, wymagane jest podlewanie, spulchnianie, ściółkowanie powierzchniowej warstwy gleby.

Top dressing nie jest tak potrzebny, ale pamiętaj, że rośliny doskonale na nie reagują. Choroby przytłaczają kwiat w rzadkich przypadkach, szkodniki rzadko go odwiedzają, dlatego w razie potrzeby należy go przetworzyć.

Szkodliwe owady i choroby.

Przy złej pogodzie na kwiat maku może wpływać mączniak prawdziwy, mączniak rzekomy (mączniak rzekomy), Alternaria i Fusarium.

Mączniak.

Mączniak prawdziwy to choroba grzybicza. Powierzchnia liści chorej rośliny pokryta jest nalotem w postaci pajęczyny o białym kolorze. Po krótkim czasie blaszka znika, jednak na jej miejscu powstają owocniki, które są małymi brązowymi i czarnymi plamkami. Kwiat jest bardzo mocno uciskany przez tę chorobę, plon wciąż spada. W przypadku wykrycia mączniaka prawdziwego mak traktuje się roztworem sody (30-50 g / 10 litrów wody) lub tlenochlorkiem miedzi (40 g / wiadro). Ponadto dość często roślinę spryskuje się „Medex”, a najskuteczniejsze środki można uznać za zawiesinę naparu gorczycy lub czosnku.

Peronosporoza (mączniak rzekomy).

Ta choroba jest uważana za grzybiczą, podobnie jak poprzednia.W chorym maku szypułki i pędy są wygięte, powierzchnia liści pokryta jest brązowo-czerwonymi plamami, po czym są zdeformowane. Po pewnym czasie na wewnętrznej stronie liści i na pędach tworzy się szaro-fioletowy kwiat, składający się z zarodników grzybów. Choroba ta hamuje siewki, ponadto chore dorosłe rośliny tworzą małe torebki zawierające kilkakrotnie mniej nasion. Przetwarzanie odbywa się w taki sam sposób, jak pozbywanie się mączniaka prawdziwego.

Więdnięcie Fusarium.

To także choroba grzybicza. Powierzchnia pędów i liści pokryta jest ciemnymi plamami. Krzew wysycha, torebki nie rozwijają się całkowicie i są zdeformowane, marszczą się i plamią na brązowo. Kiedy ta choroba jest dotknięta, wpływa to na układ naczyniowy rośliny. Ta choroba jest nieuleczalna. Chore krzewy są usuwane z gleby i niszczone, obszar uprawy jest rozlewany dowolnym roztworem grzybobójczym.

Alternaria

Pod wpływem tej choroby powierzchnia kapsułek i liści pokryta jest nalotem w postaci plamek koloru oliwkowego. Ta dolegliwość ma również charakter grzybiczy. Dotkniętą roślinę spryskuje się roztworami „Cuproxat”, „Fundazol”, „Oxychloride” lub mieszaniną Bordeaux.

Aby zapobiec aktywności chorób wywołanych przez grzyby, konieczne jest przestrzeganie zmian owoców. Oznacza to, że przez 3 lata nie wolno sadzić maku w miejscu jego poprzedniej uprawy. Ponadto jesienią działki ogrodowe i warzywne są uwalniane od resztek roślinności, są palone. W tym samym momencie gleba jest wbijana w głąb bagnetu łopaty.

Spośród wszystkich szkodników ryjkowiec jest najbardziej niebezpieczny dla kwiatu maku, jego inna nazwa to tajemnicza trąba makowa. Z tego powodu system korzeniowy kultury ulega traumie. Larwy tego szkodnika zjadają liście maku. Rzadko mszyce mogą odwiedzać skrzynki i pędy. W profilaktyce przeciw ryjkowcom przed wysiewem nasion wprowadza się do gleby 7% roztwór chlorofosu (w granulkach) lub 10% bazudina. Jeśli mak jest uprawiany jako roślina wieloletnia, to preparaty te osadza się w glebie między krzakami, po pojawieniu się sadzonek opryskuje się 2-3 razy na liściach roztworem preparatu „Chlorofos”. Czas pomiędzy zabiegami powinien wynosić 10 dni. Kiedy mszyce atakują, rośliny traktuje się Aktara, Antitlin lub Aktellik.

Mak po kwitnieniu.

Po kwitnieniu mak roczny jest usuwany z gleby i spalany. Aby uzyskać dłuższe kwitnienie, musisz na czas odciąć powstałe torebki. Jeśli nie zostaną usunięte, samosiew pojawi się w przyszłym roku. Jesienią resztki roślinności są usuwane z terenu, gleba jest wykopywana.

Gdy kwiat jest uprawiany jako roślina wieloletnia, po przekwitnięciu jego dekoracyjność zanika, dlatego zostaje odcięty do powierzchniowej warstwy gleby. Schronisko dla maku na sezon zimowy nie jest wymagane bezbłędnie. Ale jeśli jest prawdopodobne, że zimą będzie mało śniegu i przewidywane są przymrozki, to miejsce jest pokryte świerkowymi gałęziami lub wysuszonymi liśćmi.

Odmiany maku.

Jak już wspomniano, hodowcy kwiatów uprawiają mak, który jest rośliną jednoroczną i wieloletnią. Ponadto zostaną podane cechy odmian rocznych, które są popularne wśród hodowców kwiatów.

Mak „Holosteelny” (Papaver nudicaule) lub Mak „Saffron” (Papaver croceum).

Ta wieloletnia roślina uprawna jest uprawiana jako roczny kwiat. Pochodzi z terenów Ałtaju, Mongolii, Syberii Wschodniej i Azji Środkowej. Pęd dorasta do trzydziestu cm, liście są pierzaste, u nasady, mają jasnoszary lub jasnozielony kolor, zewnętrzna strona może być owłosione lub nagie. Kwiaty osiągają średnicę 26-51 mm, siedzą na mocnych nogach kwiatowych o długości 16-21 cm, kolor kwiatów może być żółty, biały, pomarańczowy.Kwitnienie występuje w dniach od maja do października. Każda część tego kwiatu maku jest trująca! Istnieje kilka odmian, które kwitną późną wiosną i kończą późną jesienią.

Popskile. Krzew jest zwarty i efektowny. Jego wysokość wynosi 26 cm, łodyga kwiatowa jest silna, wiatr się jej nie boi. Kwiaty dorastają do dziesięciu cm średnicy i są pomalowane na jasne kolory.

"Kardynał". Roślina rozciąga się do czterdziestu cm, kwiaty mają około sześćdziesięciu mm szerokości, ich kolor jest szkarłatny.

„Siarczan”. Mak dorasta do trzydziestu cm, kwiaty mają kolor cytrynowożółty, osiągają około sześćdziesiąt mm średnicy.

Atlant. Roślina rozciąga się do dwudziestu cm, średnica kwiatów wynosi pięćdziesiąt mm, ich kolor jest biały i żółty.

Rozeta. Mak dorasta do czterdziestu cm, jego kwiaty są pomalowane na różowo, ich średnica to sześćdziesiąt mm.

Mak "Samoseyka" (papaver rhoeas).

Ojczyzną tego gatunku jest terytorium europejskie (szerokości zachodnie i środkowe), Azja Mniejsza, rosyjskie szerokości geograficzne, wybrzeże Morza Śródziemnego. Pędy są rozłożyste, rozgałęzione, rosną pionowo, dochodząc do wysokości trzydziestu do sześćdziesięciu cm w górę Liście znajdujące się na łodygach są podzielone na trzy części, pocięte na pierzaste zraziki, a te rosnące u korzeni są duże, pierzaste, oddzielne, mają wycięcia. Powierzchnia liści i pędów jest owłosiona. Kwiaty o podwójnej lub prostej strukturze mają średnicę od 5 do 7 cm, ich kolor jest różowy, łososiowy, czerwono-biały, a ich brzeg jest biały lub ciemny, płatki u podstawy mają plamkę ciemnego odcienia. Uprawa tego gatunku rozpoczęła się w 1596 roku. Wiele odmian tej odmiany jest uprawianych przez hodowców kwiatów.

Shirley. Krzew dorasta do siedemdziesięciu pięciu cm, kwiaty są piękne, mają jasne ubarwienie i białe pręciki.

Jedwabna mora. Kwiaty mają budowę półpełną. Brzeg płatków jest bogato wybarwiony, ich środkowa część ma ten sam kolor, tylko delikatniejszy.

Mak „Śpiący” (Papaver somniferum) lub mak „Opium”.

Odmiana ta występuje dziko na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Pędy są pionowe, słabo rozgałęzione, osiągają metr wzrostu, mają niebiesko-zielony kolor, powierzchnia pokryta woskowym nalotem. Liście wyrastające u nasady są wydłużone, umieszczone na łodygach w formie elipsy, a liście znajdujące się u góry mają kształt trójkąta, są pomalowane na zielonkawe kolory i mogą się zwijać. Pojedyncze kwiaty o podwójnej lub prostej strukturze, dorastają do dziesięciu cm średnicy, ich kolorystyka jest różowa, fioletowa, biała, fioletowa, czerwona lub liliowa. Są kwiaty z białymi lub ciemnymi plamami u podstawy płatków. Szypułki są wydłużone. Otwarcie kwiatów następuje rano, więdnięcie - wieczorem. Mak kwitnie przez trzy do czterech tygodni. Uprawa tego gatunku rozpoczęła się w 1597 roku.

Najlepsze odmiany.

„Flaga Danii”. Roślina rozciąga się do siedemdziesięciu pięciu cm Nazwa pochodzi od oryginalnego koloru: na tle czerwonego odcienia znajduje się biały krzyż, płatki wzdłuż krawędzi w formie grzywki. Po kwitnieniu mak zachowuje swoją oryginalność, ponieważ jego strąki nasienne są bardzo dekoracyjne.

„Wesoła rodzina”. Pudełko ma oryginalny wygląd, przypominający kurę lęgową. Kwiaty składają się z bukietów w sezonie zimowym.

Odmiany piwonii tej odmiany są dość popularne.

"Biała chmura". Kwiatostany są duże, śnieżnobiałe, osadzone na mocnych szypułkach, długości jednego metra.

„Żółta chmura”. Kwiatostany duże, pomalowane na złote kolory. Wygląda imponująco i niecodziennie.

"Czarna chmura". Kwiatostany są frotte, pomalowane na fioletowe lub ciemne kolory.

„Tsartroza”. Gałęzie krzewu, jego wysokość wynosi siedemdziesiąt dziewięćdziesiąt cm, kwiaty mają podwójną strukturę, jasnoróżowy kolor, rozmiar ma dziesięć cm średnicy, płatki mają białe plamy u podstawy.

Schneebala. Krzew rozgałęzia się w średnim stopniu, dorasta do osiemdziesięciu cm, kwiaty są podwójnie teksturowane, w kolorze białym, średnica wynosi jedenaście cm, krawędzie wewnętrznych płatków wydają się być przycięte.

„Zwerg Rosenroth”. Roślina dorasta do czterdziestu do sześćdziesięciu cm, kwiaty są podwójne, różowo-czerwone, o przekroju około dziesięciu cm, płatki mają kształt owalu, w środkowej części znajduje się biała plama. Krawędzie płatków znajdujących się wewnątrz mają formę frędzli.

Odmiany maku „Szary” i „Paw” są również uprawiane jako rośliny jednoroczne.

Jako byliny orientalne kwiaty maku są uprawiane przez hodowców kwiatów ze środkowego pasa. Ta kultura zielna pochodzi z południa terytoriów Zakaukazia i Azji Mniejszej. Pędy są mocne, pionowe, pogrubione, z włosiem, dorastają do osiemdziesięciu do stu cm, liście znajdujące się przy korzeniach są pierzaste, rozcięte, ich długość wynosi trzydzieści cm, liście rosnące na łodygach nie są tak duże. Pojedyncze kwiaty mają średnicę około osiemnastu cm, pomalowane na ognistoczerwony kolor, płatki u podstawy mają czarne plamki. Kwitnienie trwa 15 dni, ciemnofioletowy pyłek służy do wabienia pszczół do ogrodu. Uprawę maku rozpoczęto w 1700 roku. Mieszanka odmian maku orientalnego „Pizzicato” jest popularna wśród hodowców kwiatów. Silny krzew dorasta do pięćdziesięciu cm, kolor kwiatów jest biały, liliowy, różowy, występują też różne odcienie pomarańczy i czerwieni.

Popularne odmiany.

Piękna królowa. Roślina rozciąga się do dziewięćdziesięciu cm, kwiaty są jedwabiste, prezentowane w postaci spodków.

Czarny biały. Mak dorasta do osiemdziesięciu cm, kwiaty są białe, płatki mają czarną plamę u podstawy.

Niebieski księżyc. Szypułka dorasta do jednego metra. Kwiaty w przekroju mają dwadzieścia pięć cm, są pomalowane na różowo, płatki z niebieskim odcieniem.

Cedryka Morrisa. Roślina osiąga około 80 cm wysokości. Kwiaty są duże, różowe, z czarną plamką u podstawy płatków.

Curlilok. Mak osiąga około siedemdziesięciu cm wysokości. Kwiaty pomarańczowe, lekko opadające. U podstawy płatki mają czarną plamkę. Również krawędzie płatków mają zęby.

"Allegro". Krzew osiąga czterdzieści cm, kwitnienie następuje w okresie siewu. Kwiaty są duże i ozdobne.

Popularne odmiany: Garden Glory, Glouing Ambers, Mrs. Perry, Karin, Sultan, Kleine Tangerine, Marcus Perry, Pettis Plum, Piccotti, Terkish Delight.

Wieloletnie odmiany maku uprawiane przez ogrodników: alpejskie, amurskie, atlantyckie, biało-różowe, burcera, lapońskie, miabe, skandynawskie, przylistkowe, tatrzańskie. Odmiany te są mniej dekoracyjne niż mak orientalny.

Co jest pożyteczne i szkodliwe dla maku.

Setki lat temu wiedzieli już o właściwościach kwiatu maku lekarskiego. Ze zbóż przygotowano tabletkę nasenną i napój znieczulający. Mak był również szczególnie popularny w czasach starożytnej Grecji: mity mówią, że mak był wszędzie zabierany przez boga snów Morfeusza i snu Gipsona, a także Herę, boginię płodności. Za rządów Karola Wielkiego kwiat maku był ceniony na terenie Europy, na przykład chłopi musieli oddać do stodoły państwowej 26 litrów zboża. Nasiona maku używano do leczenia chorych i dawali go dzieciom, aby mogły spać spokojnie. Nie było wówczas wiadomo, że mak jest niebezpieczny. W XVI wieku botanik i lekarz Jakub Teodor opublikował książkę „Sok z nasion maku”, w której przedstawił informacje o niebezpieczeństwach i zaletach kwiatu maku.

Nasiona maku zawierają tłuszcz, cukier, białka, witaminy E, PP, pierwiastki śladowe Cu, Zn, P, Fe, S, płatki są bogate w olej tłuszczowy, witaminę C, alkaloidy, glikozydy, antocyjany, flawonoidy, kwasy organiczne i gumy. Olej makowy znajduje się na liście najcenniejszych olejów roślinnych. Wykorzystywany jest przy wytwarzaniu kosmetyków i farb.

Pestki maku koloru niebieskiego są stosowane jako środek wykrztuśny, stosuje się je również w przygotowaniu wywaru eliminującego ból uszu i ból zęba. Nasiona maku stosuje się w leczeniu bezsenności, zapalenia płuc, chorób wątroby, nieżytu żołądka i hemoroidów. Wywar z korzeni maku stosuje się w leczeniu migreny i rwy kulszowej. Bulion z nasion poprawia proces trawienia. Mak służy do pozbycia się nadmiernej potliwości, zapalenia pęcherza, czerwonki i biegunki. Kwiat maku jest podstawą tak silnych farmaceutyków: „Morfina”, „Narceina”, „Kodeina”, „Papaweryna”, „Narcotin”. Nie wolno ich używać bez konsultacji z lekarzem.

Co to jest szkodliwy mak.

Komu zabrania się używania leków na bazie maku: osobom starszym, dzieciom poniżej 2 roku życia, osobom ze skłonnością do alkoholizmu, osobom cierpiącym na kamicę żółciową, rozedmę płuc, depresję oddechową, anoksemię, astmę oskrzelową lub przewlekłe zaparcia.