Pomidorowy zwijacz

Podobnie jak wiele innych roślin warzywnych, pomidory są często dotknięte różnymi chorobami wywoływanymi przez zarodniki grzybów, bakterie chorobotwórcze i wirusy. Co więcej, zarówno pomidory szklarniowe, jak i te uprawiane w szklarni mogą zachorować. Przyczyną rozwoju infekcji mogą być zarówno niekorzystne warunki środowiskowe, jak i naruszenie wymagań agrotechnicznych dotyczących uprawy określonej kultury roślinnej. W tym artykule skupimy się na takiej chorobie, jak zwijanie się pomidora.

Zwijanie pomidora: etiologia wirusa

Zwijanie się liści pomidora: zdjęcie wirusa

Spośród wszystkich chorób, które atakują krzewy pomidora, infekcje wirusowe są uważane za najbardziej niebezpieczne i prawie niemożliwe do wyleczenia. Często jedynym wyjściem dla właściciela problematycznych grządek pomidorów jest zniszczenie zainfekowanych krzewów. Trzeba je nie tylko wykopać i usunąć z terenu, ale także spalić.

W ten sposób można zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby do rozmiarów epidemii, gdy istnieje ryzyko utraty całego plonu pomidorów w tym sezonie. Krętość liści chlorotycznych pomidorów jest właśnie taką niebezpieczną i praktycznie nieuleczalną chorobą.

Chloroza jest nieodzownym towarzyszem tej choroby. W liściach zaburzony zostaje proces powstawania chlorofilu, co prowadzi do ich deformacji, opóźnienia wzrostu i zmiany barwy. Jeśli w normalnym stanie liście pomidora są pomalowane na ciemnozielony nasycony kolor, wówczas liście chlorotyczne mają blady kolor jasnozielony lub nawet żółty odcień.

Jeśli chodzi o kształt liści, wierzchołek krzewu naprawdę zaczyna się zwijać - stąd nazwa choroby. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie procesy w roślinie są zahamowane, wygląda na słabą i chorą.

Źródłem choroby kędzierzawości liści pomidora jest najczęściej wirus - "Wirus kędzierzawki liści pomidora". Historia jego badań rozpoczęła się na początku lat 90., kiedy po raz pierwszy zetknęli się z nim kalifornijscy hodowcy warzyw.

Wirus kędzierzawki pomidora szybko się rozprzestrzenił iw 1994 r. został znaleziony w Azji Środkowej, na terenie turkmeńskich gospodarstw warzywnych. Po kolejnych 3 latach wirus dotarł do Morza Śródziemnego i zaczął zarażać szklarniowe nasadzenia pomidorów we Włoszech.

Zwijanie się pomidora nie jest jedną z najczęstszych dolegliwości tej uprawy, ale stanowi poważne zagrożenie dla uprawy. Pomimo tego, że do tej pory nie odnotowano przypadków mechanicznej transmisji wirusa, ma on wiele sposobów rozprzestrzeniania się.

Zainfekowane nasiona i gleba pozostawione po zakażonych nasadzeniach pomidorów zachowują ślady wirusa i są źródłem uszkodzeń. Wirus kędzierzawki pomidora jest przenoszony za pomocą szkodników owadzich - mączlików, które same mogą uszkodzić plony, ale stają się jeszcze bardziej niebezpieczne jako wektory chorób.

Zwijanie się liści pomidora: objawy i charakterystyczne objawy infekcji

Żółty zwijacz liści pomidora: zdjęcie wirusa

Główne objawy inwazji chlorotycznych loków w krzewach pomidora są następujące:

• Z powodu naruszenia procesu tworzenia chlorofilu liście pomidora stopniowo zmieniają kolor z ciemnozielonego na żółty.
• Często plastikowe liście żółkną nie do końca, ale tylko na krawędziach.
• Kontury liści są zdeformowane.Same stają się mniejsze, zaczynają zwijać się w rurkę, a wierzchołki krzewów zwijają się.
• Roślina dotknięta wirusem zaczyna opóźniać się w rozwoju, słabnie, a nawet całkowicie przestaje rosnąć, co znacznie różni się od sąsiednich krzewów.
• Zielona masa krzewów pomidora przerzedza się, pędy są miejscami nagie, niektóre pędy pozostają całkowicie bez liści.
• Produkcja kolorów jest nierównomierna. Niektóre kwiatostany nie trzymają się chorych pędów i kruszą.
• Jeśli jajniki się uformują, szybko twardnieją i pozostają małe. Dalsze dojrzewanie owoców może nie nastąpić.
• Liście krzewów pomidora nie tylko zmieniają kolor, ale także wysychają.

Średnio mija około miesiąca od momentu uszkodzenia rośliny przez wirusa do pojawienia się pierwszych charakterystycznych oznak infekcji. Infekcja kędzierzawymi liśćmi pomidora występuje przez cały sezon wegetacyjny.

Pomimo względnej rzadkości choroby, w kontekście jej epidemicznego rozprzestrzeniania się, może dojść do znacznych szkód w uprawach. Utrata wynosi w najlepszym razie 17% całkowitej objętości, w najgorszym przypadku prawdopodobna jest całkowita utrata płodów.

Chlorotyczna kędzierzawość pomidorów wpływa nie tylko na nasadzenia pomidorów. Inne uprawy psiankowatych, a także odmiany sałaty są podatne na tę chorobę.

W chwili obecnej nie opracowano ani jednej hybrydowej odmiany pomidora, która miałaby odporność na wirusa kędzierzawki liści. Dlatego choroba zagraża każdej farmie warzywnej.

Zwijanie pomidora: leczenie

Zwijanie się liści pomidora: zdjęcie wirusa

Z reguły żółta kędzierzawka pomidorów ujawnia się, gdy infekcja już w dużej mierze pokryła roślinę. W takim przypadku leczenie nie przyniesie rezultatów lub będzie wymagało nieuzasadnionych wysiłków i kosztów. Dlatego bardziej celowe będzie usunięcie chorej rośliny z ogrodu.

Następnie musi zostać zniszczony. Zmniejszy to ryzyko rozprzestrzenienia się infekcji na sąsiednie krzewy pomidora. Algorytm działań podczas pracy z zainfekowanymi krzewami obejmuje następujące kroki:

• Przed rozpoczęciem pracy musisz zadbać o środki ochrony osobistej - potrzebujesz gumowych rękawic.
• Chory krzew pomidora należy usunąć wraz z systemem korzeniowym, nie pozostawiając pędów w glebie. Konieczne jest usunięcie z ogrodu liści i pędów, które z niego spadły. Wszystko to musi zostać spalone, ponieważ wirus może przetrwać w szczątkach roślinnych.
• Używanie części zainfekowanej rośliny do kompostowania jest absolutnie przeciwwskazane.
• Miejsce do palenia porażonych roślin powinno znajdować się w znacznej odległości od grządek.
• Pozostałe krzaki pomidorów należy traktować roztworem mieszanki Bordeaux (1%) lub siarczanu miedzi.
• Narzędzia ogrodowe używane podczas pracy muszą być dokładnie oczyszczone i zdezynfekowane. Alkohol etylowy jest do tego idealny.

W przypadkach, gdy roślina jest lekko porażona, można ograniczyć się do usunięcia porażonych liści i pędów. I przetwórz resztę krzaka za pomocą narzędzi opisanych powyżej. Połamane liście i pędy należy spalić.

Tryb podlewania pomidorów

Jednym z czynników, które znacząco wpływają na ryzyko powstania chlorotycznego kędzierzawienia liści pomidora, jest poziom wilgotności powietrza i gleby na obszarze z pomidorami. Zgodność z reżimem nawadniania jest niezwykle ważna, szczególnie w przypadku pomidorów uprawianych w szklarniach.

Profilaktyczne leczenie roślin z wirusa kędzierzawki pomidora

Zwijanie się liści pomidora: zdjęcie wirusa

Jak wspomniano powyżej, jakość nasion odgrywa ważną rolę. Profilaktyczne traktowanie nasion, a także krzewów sadzonek, a nawet gleby, jest konieczne, aby zapobiec zarażeniu wirusem.

Dezynfekcja nasion jest dość łatwa. Przed siewem można je umieścić w roztworze nadmanganianu potasu. Gleba jest rozlewana przed sadzeniem, sadzonki są opryskiwane.

Ponieważ mączlik jest nosicielem wirusa, konieczne jest podjęcie na czas środków w celu ochrony nasadzeń pomidorów przed tym niebezpiecznym szkodnikiem. Możesz go rozpoznać po jego raczej nieszkodliwym wyglądzie. Mączlik wygląda jak mała biała ćma.

Aby zapobiec jego przenikaniu do miejsca, należy okresowo traktować grządki pomidorów środkami owadobójczymi. W sklepach ogrodniczych dostępnych jest wiele skutecznych chemikaliów.

Ci sami ogrodnicy, którzy nie ufają gotowemu produktowi, mają do wyboru kilka ludowych przepisów. Na przykład odpowiednie są napary z czosnku, okruchów tytoniu lub mniszka lekarskiego. Możesz odstraszyć mączlika za pomocą fumigatora lub odwrotnie - zwabić go pułapką, a następnie zniszczyć.

Kolejnym środkiem zapobiegawczym zwiększającym odporność roślin i ich odporność na choroby jest spryskiwanie krzewów roztworami miedzi.

Uprawa gleby w rabatach pomidorów

Dbanie o glebę jest nie mniej ważne niż dbanie o nasiona i same krzaki pomidorów. Niezbędne środki uzdatniania gleby obejmują następujące procedury:

• Tak prosty zabieg, jak głębokie kopanie gleby na miejscu i jej regularne spulchnianie, pomaga zniszczyć znaczną część patogenów infekcji wirusowych, grzybiczych i bakteryjnych.
• Przestrzeganie zasad płodozmianu zmniejszy również ryzyko infekcji. Ponieważ ponowne sadzenie tych samych upraw na terenie zwiększa prawdopodobieństwo przeniesienia wirusa na krzewy pomidora sadzone w nowym sezonie. Dlatego konieczne jest naprzemienne umieszczanie niektórych upraw na stronie.
• W przypadkach, gdy nie jest możliwa zmiana upraw na miejscu, zaleca się wymianę gleby i przeprowadzenie najpierw procedury jej dezynfekcji.
• Zbyt duża gęstość sadzenia nie jest pożądana, ponieważ zwiększa ryzyko wybuchu epidemii wirusa. Zachowanie wystarczającej odległości między krzakami pomidorów zapewni im pewien stopień ochrony przed inwazją. Optymalna odległość między krzewami to 0,5m.

W tej chwili procedury zapobiegawcze są najskuteczniejszym sposobem zwalczania wirusa chlorotycznego zwijania liści pomidora, ponieważ praktycznie nie można go leczyć.

Wirus kędzierzawych pomidorów niezakaźnego pochodzenia

Zwijanie się liści pomidora: zdjęcie wirusa

Czasami liście pomidorów zwijają się z innych powodów, niezwiązanych z infekcją. Nie zmniejsza to jednak ryzyka utraty plonów, ponieważ wraz ze zmniejszaniem się powierzchni blaszki liściowe przestają otrzymywać wystarczającą ilość światła słonecznego i nie wytwarzają substancji niezbędnych do dojrzewania owoców.

Następujące czynniki mogą powodować kręcone liście pomidorów:

• Brak wilgoci w szklarni w połączeniu z wysoką temperaturą powietrza prowadzi do deformacji liści. Zwijają się w rurkę na całej swojej długości. Aby temu zapobiec, należy spryskać krzaki pomidorów i regularnie wietrzyć szklarnię. Innym rozwiązaniem problemu jest wybór odmian pomidorów odpornych na suszę.
• Czasami kędzierzawości wierzchołka krzewu pomidora towarzyszy nagromadzenie zielonej masy w pozostałej części rośliny. Powodem tego jest nadmiar azotu w glebie oraz nadużywanie świeżych nawozów nawozowych w czasie sadzenia krzewów. Zaleca się karmić młode krzaki pomidorów dokładnie zgniłym kompostem. Pod koniec lata pokazano wprowadzenie opatrunków na bazie potasu i fosforu.
• Wywijanie liści na lewą stronę to oznaka niedoboru tak ważnej i lubianej substancji jak fosfor. Nawet na etapie sadzonek, podczas zbioru, konieczne jest karmienie młodych roślin superfosfatem. W sezonie zaleca się kilkukrotne nawożenie grządek pomidorów mieszankami fosforu.
• Brak innego ważnego makroskładnika prowadzi do skręcania się liści pomidora w kierunku środka talerza, a także skręcania się nowych liści i nierównomiernego dojrzewania owoców. Boki pomidorów pokryte są żółtawymi plamami. Sprawcą jest niedobór potasu, dlatego bardzo ważne jest terminowe uzupełnianie jego niedoboru w glebie.
• Niedobór miedzi ma podobne objawy. Z reguły dotyczy to tych krzewów pomidora, które sadzi się w glebie bogatej w torf. Kwitnienie krzewów może się nie rozpocząć lub być słabe i nierówne. Sytuację można poprawić, nawożąc łóżka pomidorami roztworem siarczanu miedzi lub innymi mieszaninami zawierającymi miedź.
• Żółte zwijanie się liści pomidora jest również często spowodowane nadmierną wilgocią w glebie. Zwłaszcza w połączeniu z dużą ilością azotu. Z reguły w tym przypadku najpierw zwija się dolne liście.
• Nadużywanie karmienia na bazie dziewanny może prowadzić do kędzierzawych liści. Dlatego należy pamiętać, że nawóz ten stosuje się tylko na samym początku fazy kwitnienia pomidora. W procesie rozwoju rośliny znacznie korzystniejsze jest dokarmianie jej nawozami na bazie fosforu i potasu.
• Oznaką braku fosforu może być pojawienie się fioletowych żyłek na liściach. Reżim podlewania pomidorów polega na wykonywaniu tej procedury nie częściej niż raz na 2 tygodnie, podczas gdy wymagana jest duża ilość wody: w szklarni zużywa się około 10 litrów wody na 1 krzak, w otwartych łóżkach - do 6 litrów.
• Innym prawdopodobnym powodem zwijania liści na krzakach pomidorów jest naruszenie zasad szczypania. Wiedząc, że podczas szybkiego wzrostu i rozwoju krzewów pomidora wymagane jest regularne usuwanie nowo pojawiających się pędów, wielu ogrodników odcina nimi dolne liście. W rezultacie rośliny otrzymują stres, proces ich odżywiania zostaje zakłócony, co natychmiast wpływa na pozostałe liście, a nawet zaczynają spadać kwiatostany. Opóźnione usuwanie pasierbów również zaburza metabolizm rośliny i prowadzi do deformacji liści. Dlatego zaleca się szczypanie, gdy długość pędów bocznych osiągnie 1,5-3 cm Podczas szczypania, a także podczas szczypania wierzchołków krzewów pomidora, ważne jest przestrzeganie miary i nie usuwanie więcej niż 2- 3 liście z jednego krzewu. W tym okresie nie należy podlewać roślin, a dla lepszego gojenia się ran można spryskać je biostymulatorem „Cyrkon”.