Gruszka Hera

Gruszka Gera charakteryzuje się dużą ilością plonów, nie kapryśnym zachowaniem i niesamowitym smakiem. Tę odmianę opracowała grupa specjalistów w dziedzinie hodowli, a mianowicie M. Yu Akimov, S. P. Yakovlev, N. I. Savelyev. Do stworzenia tej odmiany wykorzystano odmiany „Daughter of Dawn” i „Real Turyn”. Odmiana gruszki Gera jest poddawana testom państwowym od 2003 roku.

Gruszka Gera: opis odmiany i właściwości

Gruszka Gera: zdjęcie odmiany

Owocująca grusza Hera ma koronę w kształcie wąskiej piramidy i dorasta do czterystu centymetrów. Uprawa powstaje na pędach wieloletnich i gałęziach jednorocznych. Gałęzie są proste, zwykłej grubości, brązowawe, bez kosmków.

Pąki są zwykłej wielkości i okrągłe, dość mocno dociśnięte do gałęzi. Liście są koloru ciemnozielonkawego, z błyszczącą i płaską stroną przednią, o zwykłej wielkości i kształcie regularnego owalu.

Kwiaty owocującego drzewa tej odmiany mają śnieżnobiały kolor ze śnieżnobiałymi płatkami. Proces tworzenia i otwierania pąków odbywa się pod koniec sezonu wiosennego. Kwiaty mają średnicę do trzech centymetrów, prawie w całości rozmieszczone wzdłuż pnia.

Zgodnie z charakterystyką i zdjęciami z Internetu gruszka Hera daje duże plony w czwartym - piątym roku od momentu posadzenia, masa owoców zwykle waha się od stu osiemdziesięciu do dwustu pięćdziesięciu gramów. Skórka ma kolor zielonkawy, gęstość oceniana jest jako średnia, kolor zmienia się na żółtawy na etapach dojrzewania. Czasami pojawia się lekki różowy odcień. Rdzeń ma kształt koła, w komorze nasiennej znajdują się wydłużone brązowawe nasiona.

Miąższ gruszki odmiany Gera, drobnoziarnisty, kremowy, dość soczysty. W gruszkach mogą występować skamieniałe inkluzje, czyli ziarninowanie. Do smaku owoce są jednocześnie kwaśne i słodkie, zostały ocenione przez ekspertów na cztery punkty i trzy dziesiąte w systemie pięciopunktowym. Roślina ma delikatny przyjemny zapach.

Notatka! Na ilość plonu i jego smak wpływa jakość gleby, ilość światła i klimat.

Niewłaściwe przestrzeganie zasad sadzenia i technik rolniczych to czynniki, które przyczyniają się do przedwczesnej śmierci drzewa.

Gruszka Hera: zalety i wady

Wierząc w cechy i opinie letnich mieszkańców, gruszka Gera woli rosnąć na terytorium naszego kraju, a mianowicie na środkowym pasie. Odmiana słynie wśród letnich mieszkańców dzięki następującym cechom:

• duża ilość zbiorów przez całe życie drzewa.
• wysoki poziom odporności na zimno, wytrzymuje do minus trzydziestu ośmiu stopni.
• długoterminowe przechowywanie owoców.
• możliwość transportu owoców na duże odległości.
• wysoki poziom odporności na septię i parcha.

Notatka! Ta odmiana gruszek zaliczana jest do odmian późno dojrzewających, przy wyborze sadzonki należy wziąć pod uwagę tę cechę.

Ta odmiana nie ma znaczących wad, jednak gruszki tracą swoją prezentację, a mianowicie ciemnieją, jeśli nie są przestrzegane zasady transportu i konserwacji w pomieszczeniach.

• Zalecane warunki uprawy

Nieuprawiane drzewo rośnie w Azji Środkowej i Europie, gdzie wygląda jak duże nagromadzenie zarośli liściastych. Plon tej rośliny jest niewielki, o niskiej smakowitości owoców.

W gospodarstwach i daczach odmiana ta jest uprawiana na Syberii Zachodniej, Białorusi, Uralu, Ukrainie, Chinach i Japonii. Taka sława i szeroka dystrybucja spowodowana jest dużą ilością plonów, brakiem kapryśności w technice rolniczej oraz dużą odpornością na zimno.

Optymalne warunki do uprawy drzewa to żyzna i luźna gleba o niskiej lub neutralnej kwasowości. Na glebach podmokłych lub kwaśnych drzewo ma trudności z zakorzenieniem się, przynosi niewielkie plony, a czasem w ogóle nie przynosi owoców.

Gruszka Gera: odmiany sadzenia

Gruszka Gera: zdjęcie odmiany

W sezonie jesiennym zaleca się przenoszenie sadzonek do gleby, jeśli warunki klimatyczne pozostają umiarkowane, bez nagłych zmian pogody. Przy prawidłowym sadzeniu pierwsze owoce uzyskuje się w czwartym - piątym roku, a największe zbiory można zebrać w dziesiątym roku istnienia drzewa.

• Zasady wysiadania

Na terytorium wymagane jest przydzielenie działki z wymaganą ilością światła i bez wiatru. Bezpośrednio przed lądowaniem wykonuje się otwór do lądowania o szerokości osiemdziesięciu centymetrów i głębokości stu centymetrów. Przy nadmiernej ilości piasku w glebie torf wsypuje się do próchnicy w proporcji jeden do dwóch.

Miejsce do sadzenia jest przygotowywane z wyprzedzeniem, około siedem dni przed przeniesieniem sadzonki na terytorium. Górny opatrunek z humusem wlewa się do otworu do sadzenia i wlewa wiadrem z płynem, dodając trzy łyżki siarczanu potasu. Po dniu humus miesza się i wylewa jeszcze trzy wiadra płynu. Zaleca się przesadzenie odmiany siedem dni później natychmiast po zrobieniu dołka.

Notatka! Sadzonki gruszki odmiany Gera nie przystosowują się dobrze i rosną powoli przez trzy lata. Wszystko z powodu słabo rozwiniętego kłącza.

Dzień przed przeniesieniem drzewa do gleby umieszcza się je w wiadrze z płynem, aby rozpocząć procesy biologiczne w gruszy.

Drzewo tej odmiany przenosi się do dołka, posypanego ziemią. Pod koniec procedury gleba jest ubijana obok niej i wykonywany jest otwór do lądowania. Drzewa dobrze nawilżają.

Aby drzewo owocowe nie uległo uszkodzeniu, zaleca się wykonanie zapięcia z drewnianego kołka, należy do niego przywiązać pień drzewa.

Agrotechnika za drzewem obejmuje dokładne nawilżanie przez pierwszy miesiąc: dwa razy na siedem dni. Natychmiast po ukorzenieniu drzewa podlewanie gleby odbywa się mniej: przed i po kwitnieniu, a także w sezonie jesiennym. Nie ma potrzeby ocieplania drzewa, co oznacza, że ​​nasadzenia jednoroczne pokryte są warstwą śniegu. Co więcej, ta procedura nie będzie potrzebna.

Gruszka Hera: pielęgnacja odmiany

• Nawilżanie i nawożenie

Grusza Hera charakteryzuje się wysokim stopniem odporności na suszę, jednak aby zebrać maksymalną ilość owoców konieczne jest nawilżenie gleby w czasie kwitnienia i po jego zakończeniu. Szybkość nawilżania ustala się zgodnie ze schematem: trzy wiadra płynu są zużywane na metr kwadratowy gleby. Zabieg przeprowadza się za pomocą zraszania lub nawadniania rowkami.

Zabieg wykonuje się wieczorem, aby nie dopuścić do przedostania się wody na liście. Do zraszania zaleca się użycie specjalnego sprzętu.

W celu zwilżenia powierzchni gleby w pobliżu pnia otwory do sadzenia są poluzowane i wykonane na głębokości od dziesięciu do piętnastu centymetrów.

Aby zapobiec wysychaniu gleby, należy ją ściółkować trocinami, opadłymi liśćmi lub słomą.

Aby utrzymać żyzność gleby, konieczne jest ciągłe umieszczanie w niej opatrunku: wiosną, latem i jesienią. W trakcie kwitnienia drzewo obficie wchłania azot, dlatego wokół części przyłodygowej stosuje się nawożenie azotem.

W sezonie letnim zaleca się stosowanie suplementów łącznie. W okresie jesiennym, po zakończeniu zbioru, w glebie umieszczane są nawozy fosforowe i potasowe.

• Przycinanie

Zabieg można wykonać o każdej porze roku.Aby nadać koronie kształt, warto upodobać sobie sezon jesienny. W sezonie wiosennym zaleca się usuwanie gałęzi, które przemarzły w okresie zimowym.

Notatka! Jeśli konieczne jest całkowite usunięcie gałęzi, przycinanie odbywa się tak, aby na drzewie nie było pni: u podstawy gałęzi, w pobliżu pnia, umieszczany jest pierścień, który jest optymalnym miejscem do cięcia.

Wskazówki dotyczące przycinania drzew owocowych:

• obficie zarośnięte gałęzie są przerzedzane, aby promienie słońca mogły przeniknąć do korony.
• przycięcie pnia o jedną czwartą zatrzymuje obfity wzrost.
• miejsce cięcia piłą jest traktowane chemikaliami lub smołą ogrodową.
• konieczne jest usunięcie zarażonych, wysuszonych lub bezpośrednio rosnących gałęzi.

Jeśli przycinanie jest wymagane w sezonie jesiennym, optymalnym czasem jest pierwszy tydzień drugiego miesiąca jesiennego, kiedy liście całkowicie opadają z drzewa. Wykonując zabieg w sezonie wiosennym czekają do końca ostatniego miesiąca zimowego lub do pierwszego tygodnia pierwszego miesiąca wiosennego.

• Wybielić

Aby schronić korę gruszki przed promieniami słońca, pasożytami i nagłymi zmianami temperatury, wykonuje się wybielanie. Zabiegi zaleca się wykonywać dwukrotnie: wiosną i jesienią. Optymalnym czasem wybielania jest zakończenie zbioru, czyli drugi – trzeci jesienny miesiąc.

Jeżeli niemożliwe jest wykonanie tego zabiegu w okresie jesiennym, należy wykonać go w ostatnim miesiącu zimowym, aby zapobiec powstawaniu pęknięć w korze w wyniku nocnych chłodów.

Aby wybielić w dziesięciu litrach płynu, rozcieńcza się trzy kilogramy wapna gaszonego, siarczanu miedzi i kredy, a następnie wlewa się dwie do trzech łyżek pasty mącznej (można użyć stu gramów kleju kazeinowego). Przygotowaną mieszankę dobrze wymieszaj i pozwól jej się zaparzyć.

Notatka! Aby uzyskać maksymalną osłonę, należy wybielić jedną trzecią gałęzi szkieletu i pnia. Starzejące się gruszki bielone są do wysokości osiemnastu centymetrów - dwóch metrów.

Bezpośrednio przed wykonaniem zabiegu należy przygotować korę drzewa tej odmiany: oczyścić korę i gałęzie z zepsutej kory i porostów. Nie warto używać noży i metalowych szczotek, ponieważ możesz zadać ranę nie tylko sobie, ale także drzewu.

Wszystko, co usunąłeś z kory i gałęzi, musi zostać zniszczone, a oczyszczony pień zdezynfekować. Aby to zrobić, w dniu, w którym nie ma deszczu ani wiatru, potraktuj korę pięcioprocentowym preparatem siarczanu miedzi. W razie potrzeby lek zmienia się na inne chemikalia. Zaleca się opryskiwanie z butelki z rozpylaczem.

• Przygotowanie do sezonu zimowego

Pod koniec procesu oferowania plonów usuń i zniszcz opadłe owoce i liście, wykop ziemię i umieść opatrunek wierzchni.

Drzewo owocujące ma wysoką odporność na zimno, jednak w ramach profilaktycznej obróbki gleby przy pniu warto ją ściółkować za pomocą pokruszonych zrębków i próchnicy.

Jako zabieg profilaktyczny przeciwko pasożytom zaleca się przykrycie tułowia specjalną siatką. Przygotowując się do sezonu zimowego, sadzonka i jej gałęzie są związane.

• Zapylacze odmiany Gera

Ta odmiana gruszek ma niski poziom samopłodności, co oznacza, że ​​należy ją zwiększyć za pomocą obcych zapylaczy.

W przypadku drzewa optymalnymi przedstawicielami są:

• "Denerwować".
• „Czyżowskaja”.
• „Pamięci Jakowlewa”.

Przestrzeń, w której znajduje się zapylacz innej firmy, zależy od wybranej odmiany. Pomimo różnorodności zaleca się umieszczanie drzew w odległości co najmniej pięciu metrów od siebie. Maksymalna odległość między drzewami nie powinna przekraczać dziesięciu do piętnastu metrów.

Gruszka Gera: cechy odmiany

Gruszka Gera: zdjęcie odmiany

W przypadku odmiany gruszki Hera zwyczajowo odbywa się duża ilość zbiorów: do czterdziestu kilogramów z każdego drzewa.Aby uzyskać owoce, używa się rękawiczek z tkaniny, usuwając owoce z drzewa wraz z grubą łodygą.

Aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo płodu, należy postępować zgodnie z poniższymi zaleceniami:

• owoce są przenoszone do pomieszczenia o regularnej wentylacji, zaciemnione, wilgotność nie powinna przekraczać osiemdziesięciu pięciu procent, a wskaźnik temperatury powinien wynosić do jednego stopnia.
• umieść owoce w pudełku wykonanym z drewna z drewnianymi wiórami, każda gruszka musi być owinięta w rzemiosło.
• przejrzałe lub zainfekowane owoce są niszczone.
• owoce muszą być regularnie sortowane.

Zbiory można zamrozić w lodówce, przechowywane w pokrojonej formie do jednego dnia.

Choroby i szkodniki

Gruszka Hery jest odporna na atak różnych chorób, na przykład parcha, septoria, jednak znane są pasożyty i choroby, które mogą doprowadzić drzewo do śmierci.

Czarny rak atakuje liście, gałęzie i uprawy. Aby wyeliminować tę dolegliwość, zakażoną korę należy usunąć, pień należy pokryć lakierem ogrodowym. Nienaruszone gałęzie są spryskiwane siarczanem miedzi.

W przypadku monilliozy nieodłączne jest gnicie plonu znajdującego się na pędach. Porażone i opadłe na ziemię, owoce są zbierane i niszczone, gruszka traktowana profilaktycznie środkami chemicznymi.

W przypadku proszkowej rosy nieodłączne jest tworzenie śnieżnobiałego nalotu na liściach. Wraz z postępem choroby liście koagulują i opadają. Aby wyeliminować chorobę, stosuje się preparaty chemiczne.

Najgroźniejsze szkodniki wymieniono poniżej:

• roztocze gruszy.
• ogonek.
• muchy.
• mszyca jest zielona.

Aby wyeliminować pasożyty, wszystkie liście należy usunąć i spalić. Konieczne jest wykopanie gleby, wybielenie i terminowe zbadanie drzewa.

Gruszka Gera: recenzje ogrodników

Samoilova Olga, dwadzieścia dziewięć lat, miasto Władywostok

Gruszka Hera to odmiana zimowa, która przekupiła mnie swoim mrozoodpornym charakterem w stosunku do ujemnych temperatur. Łatwiej jest opiekować się gruszką niż kaktusami. A owoce są po prostu pyszne.

Iwanow Ilja, czterdzieści pięć lat, miasto Miczurinsk

W mojej daczy jest kilka moich ulubionych drzew, które przynoszą pyszne plony. Grusza Hera cieszy mnie do dziś. Nie żałuj, że kupiłeś sadzonkę dziesięć lat temu. Polecam wszystkim!

Wynik

Charakterystyka tej odmiany oraz opinie letnich mieszkańców potwierdzają, że zbiory są duże, a technika rolnicza niezwykle prosta. Gruszka Hera dobrze owocuje na neutralnym podłożu. Owoce mogą być transportowane na duże odległości i przechowywane przez długi czas.