Berberys Thunberg: zdjęcie i opis. Uprawa, odmiany

W artykule przedstawiono berberys Thunberg: zdjęcie i opis, wskazówki dotyczące pielęgnacji, uprawy, charakterystykę odmian.

Berberys Thunberg: zdjęcie i opis

Berberys Thunberg

Berberys to dość duża rodzina, która obejmuje ogromną liczbę roślin ozdobnych, które są uprawiane w dużych ilościach na całym świecie. Jednak oczywiście najbardziej znanym przedstawicielem tej rodziny jest dobrze znany rodzaj Berberys, wśród których można wyróżnić naprawdę niesamowite okazy.

Jeden z nich zostanie omówiony w tym artykule i nazywa się, jak zapewne już zgadłeś, berberysem Thunberga. Gatunek ten rośnie głównie na dalekim wschodzie, skąd z powodzeniem migrował na nasz obszar. Ponadto jest niezwykle aktywnie uprawiany w Europie, a nawet w obu Amerykach.

Mówiąc najprościej, absolutnie na całym świecie gatunek ten jest uważany, jeśli nie najbardziej, to przynajmniej jednym z najlepszych rodzajów berberysu i jest ceniony za niesamowite właściwości dekoracyjne i inne cechy, o których dowiesz się czytając ten artykuł.

Berberys Thunberg: zdjęcie i opis sadzenia, pielęgnacji

Berberys Thunberg

Roślina kwitnie późną wiosną (połowa maja)

Sadzenie można przeprowadzić wiosną (przed rozpoczęciem aktywnego ruchu soków) lub jesienią, ale wyłącznie do października.

Potrzeba oświetlenia tego rodzaju berberysu różni się w zależności od odmiany, jednak można zauważyć, że te odmiany, które mają jasnoczerwone lub bordowe liście, szczególnie cierpią z powodu braku jasnego i stałego światła. Z drugiej strony te o zielonych liściach całkiem dobrze rosną w półcieniu.

Gleba powinna być nie tylko lekka, ale także podmokła, co oznacza, że ​​zawartość torfu jest niezbędna.

Roślina jest wyjątkowo bezpretensjonalna do podlewania, co można przypisać jej największym zaletom, dlatego niezwykle rzadko ją podlewa się. Bardziej aktywne podlewanie odbywa się tylko w przypadku długotrwałej i niebezpiecznej suszy.

Najlepiej stosować opatrunek wyłącznie organiczny, ponieważ przy stosowaniu nawozów mineralnych, bez obliczania dawki, możesz spowodować pojawienie się bardzo nieprzyjemnych i niezwykle poważnych dolegliwości w roślinie.

Berberys Thunberg w ogóle nie wymaga przycinania, dlatego nie powinieneś w ogóle martwić się tą procedurą. Jednak ty, jako dobry i uważny ogrodnik, powinieneś nadal uważać na uszkodzenia gałęzi i, jeśli to możliwe, usuwać te, które zwisają z krzaków martwym ciężarem.

Rozmnażanie odbywa się na jeden z następujących sposobów: podział, sadzonki, nakładanie warstw, nasiona lub pędy. Wszystkie są dość skuteczne, jednak wciąż są faworyci.

Problemy najczęściej stwarza wiele szkodników, wśród których można oczywiście wyróżnić zwykłe mszyce i ćmy ogrodowe.

Wśród chorób można wyróżnić te, które najczęściej sprawiają kłopoty właścicielom berberysu Thunberg, a mianowicie różne rodzaje rdzy, mączniaka prawdziwego, plamienia i zgnilizny.

Berberys Thunberg: opis rośliny

Berberys Thunberg

Berberys Thunberg to średniej wielkości krzew liściasty, który osiąga wysokość nie większą niż dwa i pół metra. Jest to jednak wysokość, jaką roślina osiąga na wolności.Aby osiągnąć te same wyniki w gospodarce, będziesz musiał bardzo ciężko pracować. W każdym razie średnio w ogrodach berberys dorasta do półtora metra.

Gałęzie rośliny są bardzo rozgałęzione, dlatego niewielki wzrost rośliny rekompensuje jej szerokość i bujność. Pędy mają nie tylko różne rozmiary, ale także różne kolory. Są więc pędy pomarańczowe, czerwone, a nawet jaskrawoczerwone.

Nie zachowują jednak tej barwy na zawsze, dlatego z biegiem czasu, gdy pędy rosną i stają się silniejsze, zmieniają swój odcień na brązowy lub ciemnobrązowy.

Nawet pąki tej rośliny wyglądają dość dekoracyjnie: mają owalny kształt i są pomalowane na niewiarygodnie jasne odcienie czerwonawo-bordowe. Liście również chwalą się tym, jak pięknie wyglądają. Ich kształt jest bardzo zgrabny i poprawny geometrycznie, a ich kolor jest różny.

Liście berberysu Thunberg osiągają długość do trzech centymetrów, a szerokość - nie więcej niż jeden centymetr. Dodatkowo kolor frontu i spodu płyty znacząco się różni, co sprawia, że ​​jej wygląd jest jeszcze ciekawszy i nietuzinkowy.

Jesienią liście, podobnie jak większość innych roślin, żółkną. Jednak przy niektórych początkowych kolorach mogą nie być żółte lub nawet pomarańczowe, ale czerwone.

Jeśli chodzi o kwiaty, mają one bardzo podobny kształt do zwykłych dzwonków. Są pomalowane na żółtawy odcień, a wewnątrz mienią się czerwonymi plamami. Najczęściej występują dość liczne kwiatostany tych okruchów, które osiągają nie więcej niż dwa centymetry długości i nie więcej niż jeden średnicę.

Niemniej jednak na berberysie Thunberg można znaleźć pojedyncze okazy. Na ich miejscu z czasem powstają owoce, które w rzeczywistości nazywamy berberysem. Owoce te mają wydłużony kształt i są zabarwione na niesamowicie jasny koralowy odcień. Osiągają długość około centymetra i najczęściej dojrzewają we wrześniu. Jednak warunki pogodowe mogą doprowadzić do późniejszego dojrzewania w październiku.

Jeśli mówimy o walorach dekoracyjnych rośliny, należy zauważyć, że ogrodnicy po prostu uwielbiają naturalny kształt jej korony, która, jak już powiedzieliśmy, powstaje dzięki niesamowicie rozgałęzionym gałęziom berberysu.

Również wielu szanowało tę roślinę za to, jak jasna jest i jak bardzo urozmaica krajobraz ogrodu.

Ponadto nie zapominajmy, że dekoracyjność nie jest jedyną dobrą jakością berberysu Thunberg. Faktem jest, że jest szczególnie odporny na zimę i jest to niezwykle ważna cecha, bez której przetrwanie w naszych silnych mrozach jest prawie niemożliwe.

Mówiąc o bezpieczeństwie rośliny, nie należy zapominać, że jej układ odpornościowy jest niesamowicie dobrze przystosowany do chorób, które wymieniliśmy powyżej, dlatego nie należy się ich bać.

Jak sadzić berberys Thunberg w ziemi

Pierwszą rzeczą, od której zacznie się twoja znajomość tej rośliny, jest oczywiście podbierak, dlatego bardzo ważne jest, aby ta procedura była wykonywana poprawnie i zgodnie ze wszystkimi zasadami. W przeciwnym razie twój dalszy związek z berberysem może się nie udać, krzak będzie rósł powoli i wyda mały kwiatek.

Kiedy sadzić

Przede wszystkim oczywiście konieczne jest określenie czasu, ponieważ odgrywają one daleką od najmniejszej roli w udanym i długim życiu berberysu Thunberg. Jak już wiecie, po przeczytaniu powyższego krótkiego opisu pielęgnacji tej rośliny, berberys ten woli być posadzony wiosną i zanim soki zaczną się ruszać, albo jesienią, ale zanim na dworze zrobi się zbyt zimno.

Odbywa się to po to, aby młoda sadzonka miała większe szanse na zakorzenienie się w nowym miejscu i nie miała problemów z naturalnymi cyklami, które mogą zostać zakłócone, jeśli nie zostaną dotrzymane powyższe terminy.

Gdzie sadzić

Oczywiście, gdy tylko rozstrzygnie się pytanie, kiedy sadzić, pojawia się następny - ale gdzie sadzić młodą sadzonkę berberysu Thunberg. Zależy to przede wszystkim od zakupionej odmiany.W przypadku, gdy twój berberys ma bardzo jasnoczerwone liście, należy go sadzić tam, gdzie słoneczny dzień będzie trwał jak najdłużej, a samo światło słoneczne będzie najjaśniejsze.

Jeśli chodzi o te odmiany, które mają zielone lub przynajmniej liście zbliżone do tego koloru, nie potrzebują tak dużo światła słonecznego, dlatego podczas ich sadzenia można wybrać miejsce półcieniste.

Jednak oświetlenie nie jest jedynym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę podczas lądowania. Nie należy oczywiście zapominać o glebie, która musi być lekka i nasycona torfem. Jeśli chcesz sam go ugotować, powinieneś przestrzegać następującego przepisu: musisz wymieszać darń, piasek i próchnicę w takim stosunku: odpowiednio dwa do jednego do jednego.

Jak sadzić berberys Thunberg

Oczywiście wybór odpowiedniego miejsca i czasu na zabieg nie ogranicza się do operacji sadzenia berberysu Thunberg, a następnie trzeba będzie przeprowadzić sadzenie bezpośrednie, które podzielone jest na kilka etapów, które teraz szczegółowo omówimy .

Pierwszy rodzaj to wykopanie dołka, w którym zostanie wsadzona nasza młoda sadzonka. Aby czuł się komfortowo w swoim nowym miejscu zamieszkania, musisz upewnić się, że otwór ma wymiary pół metra na pół metra.

Bardzo ważne jest zachowanie dystansu między sąsiednimi poziomami, ponieważ jeśli tego nie zrobisz, systemy korzeniowe dwóch berberysów mogą zderzać się ze sobą w walce o składniki odżywcze, a ich korony będą przeszkadzać sobie nawzajem w normalnym wzroście i rozwoju. Dlatego odległość między dwoma otworami powinna wynosić około jednego metra.

Zasada ta nie dotyczy jednak odmian karłowatych, dla których konieczne jest zachowanie odległości pół metra.

Po wykopaniu dołka i przygotowaniu do sadzenia w nim sadzonki, należy najpierw wypełnić na jego dnie warstwę piasku, którego grubość powinna wynosić dziesięć centymetrów. Następnie dół należy wypełnić wstępnie przygotowanym podłożem, które jest wykonane zgodnie z powyższym schematem.

Powinieneś mieć małą zjeżdżalnię, na której zostanie umieszczona sadzonka. Należy to zrobić w taki sposób, aby korzenie były równomiernie rozłożone na zboczach utworzonego slajdu. Po wykonaniu tej czynności wszystkie pozostałe wnęki są również wypełniane podłożem, a gleba, która wypełni otwór, jest dobrze zagęszczona i zagęszczona. Odbywa się to tak, aby sadzonka nie była zakłócana przez podmuchy wiatru. Glebę należy jednak starannie zagęszczać, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego małego berberysu.

Teraz, gdy sadzonka znajduje się w glebie, pozostaje wykonać kilka zabiegów, które znacznie pomogą jej przystosować się do nowych warunków. Przede wszystkim mówimy oczywiście o podlewaniu. Zdecydowanie zalecamy również skorzystanie z procedury mulczowania, która pomoże nie tylko zatrzymać wilgoć w ziemi, ale także ochroni Twoją roślinę przed inwazją ślimaków i innych pełzających pasożytów. Dodatkowo ściółka chroni przed chwastami.

Dopóki sadzonka nie zacznie bardzo aktywnie rosnąć i ostatecznie dostosuje się do warunków Twojego ogrodu, należy ją podlewać co dziesięć dni.

Dbanie o posadzony berberys

Jak być może zauważyłeś, po przestudiowaniu procedury sadzenia tej wspaniałej rośliny, dbanie o nią wcale nie jest czasochłonnym zadaniem, co bardzo przyciąga początkujących ogrodników. Rzeczywiście, opieka nad berberysem Thunberg to niesamowicie proste zadanie, z którym poradzi sobie absolutnie każdy, jeśli oczywiście zastosuje się do instrukcji, które przedstawiliśmy poniżej.

Podlewanie i karmienie

Przede wszystkim powinniśmy przypomnieć o tym, co zostało już powiedziane wcześniej w krótkich instrukcjach: roślina wcale nie potrzebuje bardzo częstego podlewania i karmienia, ponieważ nie ma przeszacowanych wymagań dotyczących ilości spożywanych składników odżywczych.

Ponadto powiemy nawet coś, co może zmylić niektórych czytelników: w przypadku nie zaobserwowania poważnej i zagrażającej życiu suszy dla rośliny, może ona w ogóle nie być podlewana, ponieważ opady doskonale poradzą sobie z tą pracą samemu.

Niemniej jednak, jeśli czasy są niekorzystne dla wzrostu rośliny, należy zadbać o to, aby podlewanie było najbardziej efektywne. Przede wszystkim trzeba zbudować wokół otworu małą przegrodę, która nie pozwoli na odpływ wody. Pozwoli ci to wykorzystać sto procent wody, którą oddajesz do nawadniania.

W obrębie tej przegrody można też wykopać trochę ziemi, należy jednak pamiętać, że powstałe zagłębienie w żadnym wypadku nie powinno być zbyt głębokie, gdyż może to doprowadzić do nadmiernego zawilgocenia systemu korzeniowego i w efekcie pojawienie się zgnilizny korzeni.

Jeśli chodzi o samą wodę, są dla niej pewne wymagania, do których należy przede wszystkim wystarczająco wysoka temperatura, co gwarantuje, że roślina nie "przeziębi się". Ponadto nawadnianie obejmuje spulchnianie gleby, co jest obowiązkowe po jego zakończeniu, ponieważ dopiero wtedy, gdy gleba jest wilgotna i luźna, najłatwiej usunąć powstałe chwasty.

Mówiąc o nawozach, należy zauważyć, że roślina nie reaguje zbyt dobrze na wszelkiego rodzaju suplementy mineralne, ponieważ jest niezwykle dotkliwie dotknięta nadmiarem minerałów.

Dlatego zdecydowanie zalecamy zaopatrzenie się w materię organiczną, która pozwoli przeprowadzić najbardziej wydajną i najmniej ryzykowną procedurę karmienia berberysu Thunberg. Jako takie nawozy kompost lub humus są doskonałe, ale razem z nimi można użyć np. torfu.

Przycinanie

Ta procedura, jak już powiedzieliśmy, jest całkowicie opcjonalna dla berberysu Thunberg, ponieważ sam radzi sobie z kontrolą swojej korony i nie potrzebuje jej sztucznej regulacji. Istnieje jednak kilka sytuacji, w których możesz chcieć przyciąć koronę berberysu.

Na przykład, jeśli roślina ma zbyt długie gałęzie, które przeszkadzają jej sąsiadom, można je łatwo skrócić do akceptowalnej długości, która nie może nikomu zaszkodzić.

Możliwe jest również przycinanie w celach dekoracyjnych. Na przykład, jeśli chcesz nadać krzakowi określony kształt, możesz również skorzystać z przycinania, ale można to zrobić tylko przy dobrej wiedzy i przygotowaniu, ponieważ zbyt duże cięcie może bardzo uszkodzić roślinę.

Istnieją jednak również mikroprocedury obowiązkowego przycinania, których w żadnym wypadku nie należy omijać, a obejmują one usuwanie starych lub uszkodzonych gałęzi i pędów, które wyłącznie zakłócają normalną uprawę berberysu.

Jak chronić berberys Thunberg

Szkodniki

Najgroźniejszym szkodnikiem, który atakuje prawie wszystkie uprawy ogrodowe, ozdobne i ogrodowe, są mszyce. Niebezpieczeństwo tego owada polega na tym, że absolutnie nie można się przed nim ukryć: bez względu na to, jak bardzo się starasz, absolutnie masz go w swoim ogrodzie i przy pierwszej okazji absolutnie spróbuje zjeść twoją roślinę.

Jednak my, ogrodnicy, mamy ogromne szczęście, że mszyce łatwo się pozbyć i nie trzeba nawet uciekać się do stosowania chemikaliów. Wystarczy dokładnie potraktować roślinę wodą z mydłem, a owad najprawdopodobniej pozostanie w tyle. Może się jednak zdarzyć, że mszyc jest za dużo i prosty roztwór mydła jej nie odstraszy.W takim przypadku będziesz musiał użyć środka owadobójczego.

Również owad, taki jak ćma, może stać się raczej nieprzyjemnym gościem na twoim berberysie. Jeśli nie zostanie wykryty w czasie, może spowodować znacznie większe i poważne szkody niż mszyce, jeśli nie zostanie zauważony na czas, ale nadal jest dość łatwo pokonać tego owada. Aby to zrobić, będziesz musiał użyć leku o nazwie chlorofos.

Jednak w bardzo zaawansowanych przypadkach nawet wspomniane leki nie są w stanie w pełni wyleczyć drzewa z przeciwności losu, dlatego konieczne będzie zastosowanie jednego z wielu istniejących akarycydów.

Choroby

Najczęściej roślina ta wykazuje tak nieprzyjemną chorobę jak mączniak prawdziwy. Jest bardzo powszechna wśród prawie wszystkich roślin i jest niebezpieczna, ponieważ jest wywoływana przez grzyby i nie daje o sobie znać przez bardzo długi czas.

Pierwsze objawy, jakimi są białe naloty na liściach i pędach, a także ogólne zmęczenie i letarg rośliny, pojawią się jakiś czas po zakażeniu, a zatem roślina będzie miała dość długi czas na rozwój, co oznacza, że ​​trzeba działać od razu. Aby to zrobić, możesz spryskać roślinę roztworem siarki koloidalnej, która dobrze radzi sobie z takimi grzybami.

Jednak niestety nie zawsze jest możliwe zareagowanie na infekcję na czas, dlatego konsekwencje działań rośliny są zauważane, gdy nie ma szans na zbawienie. W takim przypadku jedyne, co możesz zrobić, to zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby w ogrodzie. Aby to zrobić, zarażony berberys należy wykopać i spalić.

Plamy to także niezwykle nieprzyjemny zespół chorób, które jednak są znacznie łatwiejsze do wykrycia niż mączniak prawdziwy. Mamy nadzieję, że nie trzeba wyjaśniać przyczyn tego stanu rzeczy, bo już wiadomo, że liczne plamy na powierzchni rośliny nie mogą nic dobrego znaczyć.

Choroba rozwija się dość wolno, ale bardzo pewnie: z czasem małe plamki, które tworzą się na powierzchni rośliny, zamieniają się w duże dziury, a liście i łodygi zaczynają więdnąć i odpadać.

Możesz zwalczyć infekcję za pomocą roztworu miedzi i wody. Opryskiwanie dla wierności odbywa się kilka razy: przed i po kwitnieniu, ponieważ istnieje duża szansa, że ​​osłabiona odporność rośliny nie będzie w stanie poradzić sobie z infekcją, jeśli powróci do niej ponownie.

Nie wolno nam również zapominać o usuwaniu chorych pędów, ponieważ bez tego nie będziesz w stanie przezwyciężyć choroby. Możesz opóźnić to tylko na chwilę, ale samo ognisko infekcji nigdzie nie zniknie i będzie nadal wykonywać swoje brudne sztuczki.

Istnieje również dość nieprzyjemna, ale wciąż niezbyt powszechna choroba, która charakteryzuje się pojawieniem się pomarańczowych i żółtych plam na powierzchni rośliny. Wydawałoby się, że jest to dość standardowy proces, który stale występuje jesienią. Jest jednak jedna rzecz: jeśli zaczyna się wiosną, zdecydowanie wymaga leczenia.

Choroba ta nazywana jest rdzą i pozbycie się jej jest dość problematyczne. Konsekwencje choroby prowadzą do tego, że liście rośliny wysychają przed czasem i odpadają, co jest niezwykle niekorzystne dla ilości energii, którą otrzymuje berberys.

Najlepszym sposobem na pokonanie choroby jest nie tylko usunięcie dotkniętych tkanek, liści i gałęzi, ale także posypanie berberysu mieszanką Bordeaux, która, nawiasem mówiąc, jest dość uniwersalnym lekiem przeciwko różnym grzybom. Jednak to w walce z rdzą pokazuje swoją prawdziwą skuteczność. Po kilku tygodniach zabieg należy powtórzyć, ponieważ pojedyncze opryski nie przyniosą żadnego rezultatu.

Jak rozmnażać berberys Thunberg

Jak już wiesz, istnieje kilka sposobów na rozmnażanie tej rośliny, z których każdy uważany jest za całkiem skuteczny i wydajny.Jednak niektóre z nich są znacznie wygodniejsze i łatwiejsze do wykonania niż inne, dlatego są znacznie bardziej preferowane dla początkujących. Możesz przeczytać o tym, które metody należą do tej lub innej grupy poniżej.

Metoda nasion odnosi się do tych, które powinny być wykonywane wyłącznie przez profesjonalistów i doświadczonych hodowców, ponieważ początkujący, wykonując je, nie tylko napotkają ogromną liczbę trudności, ale także ostatecznie nie osiągną pożądanego rezultatu.

Faktem jest, że to metoda nasion jest uważana za najmniej skuteczną pod względem ilościowym, ponieważ ponad dwadzieścia pięć procent wszystkich zasadzonych nasion rzadko kiełkuje, co biorąc pod uwagę ilość zainwestowanej w nie pracy, jest bardzo przygnębiający.

Jednak ten odsetek można zwiększyć za pomocą procedury zwanej skaryfikacją. Jego istota polega na tym, że nieznacznie uszkadzasz skorupę nasion, dzięki czemu materiał, który się w niej znajduje i który w przyszłości powinien stać się pełnoprawnym berberysem, znacznie łatwiej kiełkuje.

W przypadku, gdy ta procedura jest przeprowadzana przez całą zimę, prawdopodobieństwo, że nasiona będą bardzo dobrze kiełkować na wiosnę, jest bardzo wysokie. Niemniej jednak proces rozmnażania nasion oczywiście nie kończy się na kiełkowaniu siewek. Trwa po dwóch do trzech lat, kiedy sadzonki stają się wystarczająco duże i niezależne, aby rosnąć na otwartym polu. Wtedy przesadza się je do ogrodu.

Sadzonki To znacznie prostszy proces, który zalecamy stosować właśnie dla tych ogrodników, którzy nie mają dużego doświadczenia w dziedzinie pielęgnacji roślin i chcą doskonalić swoje umiejętności.

Znaczenie sadzonek polega na tym, że wybierasz prawie całkowicie zdrewniały pęd, odcinasz go i używasz jako materiału do sadzenia, który w przyszłości zamieni się w prawdziwą sadzonkę. Długość cięcia powinna wynosić około piętnastu centymetrów, a także powinna mieć co najmniej trzy międzywęźle.

Po wybraniu odpowiedniej łodygi konieczne jest wykonanie prawidłowego cięcia. Do tego bierze się wyjątkowo dobrze naostrzony i wysokiej jakości nóż, który sprawi, że cięcie będzie równe i gładkie. Mówiąc również o cięciu, należy zauważyć, że musi ono być wykonane pod kątem czterdziestu pięciu stopni.

Teraz, gdy masz już gotowe cięcie w rękach, zakorzeni się ono w glebie. Ten proces nie trwa tak długo, ale można go jeszcze bardziej przyspieszyć. Aby to zrobić, miejsce cięcia traktuje się stymulatorem wzrostu przed wbiciem sadzonek w glebę. Wskazane jest jednak, aby dawka nie była zbyt duża, ponieważ tak młody okaz może bardzo negatywnie zareagować na dużą ilość chemii.

Bardzo popularna jest też inna opcja, która różni się od posadzenia czegoś w doniczce i oczekiwania, że ​​to właśnie można posadzić w ziemi, ponieważ jest to chyba najprostsza ze wszystkich przedstawionych w wykonaniu.

Nazywa się to przez nakładanie warstw a jego istota polega na tym, że bierzesz nisko rosnącą gałązkę berberysu i dodajesz do niej małą kroplę, aby końcówka znalazła się na świeżym powietrzu. Jeśli dobrze opiekujesz się rośliną przez całe lato, są duże szanse, że sadzonki zakorzenią się jesienią i będziesz mógł ją wykopać, dając życie nowemu berberysowi.

Ta metoda zdobyła miłość wśród początkujących właśnie ze względu na to, jak prosta i skuteczna jest, ponieważ odsetek udanych operacji wynosi prawie sto, a czas poświęcony na jej wdrożenie nie jest równy jednemu sezonowi.

Jest jednak inna metoda, która również może pochwalić się wysoką szybkością kiełkowania i niesamowitą łatwością wykonania. Nazywa się metoda podziału, a jego istota, jak możesz zrozumieć, jest dość prosta.Polega na podzieleniu już dojrzałego krzewu na dwie lub więcej części.

Niemniej jednak, oczywiście, ta procedura nie jest odpowiednia dla wszystkich, ponieważ pociąga za sobą umyślne uszkodzenie rośliny matecznej, a gdy szkoda zostanie wyrządzona, zawsze jest to kwestia niesamowitej troski i umiejętności.

Jeśli jednak jesteś pewny siebie i masz pewność, że poradzisz sobie z tak odpowiedzialnym zadaniem, nie masz powodu, aby odmówić tak skutecznej i prostej operacji.

Odmiany

Berberys Thunberg to niezwykle liczny gatunek, w skład którego wchodzi dość duża liczba zupełnie różnych i niepodobnych do siebie odmian, z których każda została wyhodowana przez prawdziwych profesjonalistów w swojej dziedzinie, dlatego nawet wśród tak ogromnej liczby kandydatów można z łatwością wybrać tę, która przypadnie ci do gustu.

Jednak z oczywistych względów nie możemy wymienić absolutnie wszystkich odmian, dlatego specjalnie dla Ciebie wybraliśmy tylko te najlepsze, które z pewnością znajdą miejsce w Twoim ogrodzie i nigdy nie pożałujesz, że je kupiłeś:

Berberys Thunberg Kobold

Ta odmiana berberysu Thunberg jest karłowata, dlatego jej wysokość nie przekracza pięćdziesięciu centymetrów. Jej liście są ciemnozielone, co oznacza, że ​​bez problemu można ją sadzić na półcienistych obszarach ogrodu. Jesienią liście te stają się pomarańczowe lub czerwone, co wygląda niesamowicie.

Berberys Thunberg Minor

Ta odmiana berberysu Thunberg jest karłowata, dlatego jej wysokość nie przekracza pięćdziesięciu centymetrów. Jego liście są ciemnozielone, ale poza tym różni się tylko nieznacznie od poprzedniej odmiany.

Berberys Thunberg Aurea

Wysokość tej odmiany sięga osiemdziesięciu centymetrów, a kolor jej liści jest cytrynowożółty. Wydawałoby się, że są już pomalowane na jesienny kolor, jednak w miesiącach jesiennych liście te nabierają jeszcze intensywniejszego złotego odcienia.

Berberys Thunberg Orange Dream

Wysokość tej odmiany sięga siedemdziesięciu centymetrów, a kolor jej liści jest pomarańczowy.
Ma jednak swoisty „charakter”, co objawia się tym, że ta odmiana ma kolce.

Berberys Thunberg Gold Bonanza

Ta odmiana berberysu Thunberg jest karłowata, dlatego jej wysokość nie przekracza pięćdziesięciu centymetrów. Jednak jego szerokość jest dość duża w porównaniu z wysokością i może sięgać trzech czwartych metra. Jej liście są pomalowane na cytrynowo-złoty odcień.

Bagatelle z berberysu Thunberg

Ta odmiana berberysu Thunberg jest również karłowata, a zatem jej wysokość nie przekracza czterdziestu centymetrów, co jednak jest jeszcze mniejsze niż w przypadku odmian, które rozważaliśmy powyżej. Jego liście mają dość nietypowy odcień buraka, a jego nazwa jest tłumaczona z francuskiego jako bibelot, co tłumaczy się zupełnie niepozornym rozmiarem krzewu.

Berberys Thunberg Coronita

Ta odmiana berberysu Thunberg jest również karłowata, a jej wysokość, jak już przywykłeś, nie przekracza pięćdziesięciu centymetrów. Jednak jego średnica jest dość duża i może sięgać nawet pół metra, co sprawia, że ​​krzewy tej odmiany są niezwykle obszerne i bujne. Liście mają niezwykle bogaty fioletowy odcień i żółte brzegi na brzegach.

Berberys Thunberg Atropurpurea Nena

Ta odmiana, nawet jeśli jest karłowata, nadal przewyższa swoich krewnych i może z łatwością osiągnąć sześćdziesiąt centymetrów. Jego korona może urosnąć do jednego metra szerokości i ma niesamowicie piękny kształt przypominający poduszkę. Liście są purpurowo-purpurowe, a jesienią przybierają niezwykle atrakcyjny czerwony odcień. Kwiaty mają również dość ciekawy kolor: wewnątrz są żółtawe, a na zewnątrz jaskrawoczerwone.

Berberys Thunberg Arlekin

Wysokość tej odmiany sięga stu dwudziestu centymetrów, a nawet półtora metra, a kolor jej liści jest czerwony i są na nich małe różowe plamki.

Berberys Thunberg Rosetta

Ta odmiana, podobnie jak poprzednia, wyróżnia się fioletowo-czerwonymi liśćmi i dużą ilością różowych plamek.

Berberys Thunberg Rose Glow

Wysokość tej odmiany sięga stu dwudziestu centymetrów, a nawet półtora metra, a kolor jej liści jest biało-różowy. Niemniej jednak dotyczy to tylko młodego wzrostu, ale już dojrzałe liście wyróżniają się czerwono-fioletowym kolorem, na którym nadal można prześledzić białawe plamy.

Berberys Thunberg Pink Queen

Wysokość tej odmiany sięga stu dwudziestu centymetrów, a jej liście najczęściej przybierają dekoracyjny brązowy odcień, który wcale nie wygląda na brudny ani suchy. W zasadzie można go nawet określić jako bordowy. Niemniej jednak liście tej odmiany nie są wcale jednolite w kolorze i można na nich dostrzec liczne jaśniejsze plamy.

Berberys Thunberg Kelleris

Ta odmiana berberysu Thunberg jest bardzo szeroka, a jej stosunek wysokości do średnicy jest znacznie wyższy niż w przypadku innych odmian. Jej liście są pomalowane na fioletowo, na których widoczne są również wszechobecne białe lub kremowe plamy. Bliżej jesieni oczywiście ciemnieją i stają się różowe lub czerwone.

Berberys Thunberg Silver Beauty

Ta odmiana różni się tym, jak wolno rośnie. Jest to jednak równoważone faktem, że rośnie dość wysoki, do półtora metra. Nawiasem mówiąc, jest to również jedna z odmian, których szerokość jest mniejsza niż wysokość, co również czyni ją wyjątkową. Jej liście mają ciekawy srebrzystozielony odcień, który pod koniec sezonu przechodzi w czerwono-bordowy.

Berberys Thunberg Atropurpurea

Ta odmiana wyróżnia się wyjątkową wysokością, która może sięgać nawet dwóch metrów. Jej liście są koloru fioletowego, co jednak można zrozumieć z nazwy.

Berberys Thunberg Pomarańczowa Rakieta

Ten krzew wyróżnia się tym, że rośnie prawie wyłącznie pionowo, dlatego może osiągnąć sto dwadzieścia metrów wysokości i tylko sześćdziesiąt metrów szerokości. Kolor jej liści jest również jasny z nazwy i ma niezwykle bogaty i jasny pomarańczowy odcień.

Berberys czerwony filar Thunberg

Nazwa tej odmiany jest dosłownie przetłumaczona z języka angielskiego jako czerwona kolumna, dlatego możemy wywnioskować, że jest dość wysoka (co najmniej półtora metra), a jej liście są pomalowane na jaskrawoczerwony kolor. Nawiasem mówiąc, jesienią stają się jeszcze bardziej czerwone i nabierają oszałamiającego szkarłatnego odcienia.

Berberysowy Złoty Pierścień Thunberg

Ta odmiana z pewnością wyprzedziła wszystkich pod względem wzrostu, ponieważ osiąga wysokość co najmniej trzech metrów, a jej liście mają niesamowicie jasny i różnobarwny fioletowo-żółty kolor. Jesienią przybierają jaskrawoczerwone odcienie. Odmiana ta wyróżnia się również owocami, które mają koralowoczerwone kwiaty i imponujące rozmiary.

Berberys Thunberg Helmond Pillar

Ta odmiana jest również kolumnowa i osiąga wysokość co najmniej półtora metra. Jednocześnie jego szerokość nie przekracza pół metra. Jeśli chodzi o kolor, to na młodych liściach jest czerwono-różowy, podczas gdy na starych jest bogaty fioletowy odcień.

Berberys Thunberg Red Rocket

Tej odmiany również nie można nazwać niską, ponieważ osiąga wysokość co najmniej dwóch metrów. Nie jest przy tym najwęższy, co zdecydowanie jest dla niego zaletą. Liście czerwonej rakiety są pomalowane na pomarańczowo-szkarłatne odcienie, a jesienią przybierają całkowicie pomarańczowy kolor.

Berberys Thunberg Rzutki Red Lady

Odmiana ta nie różni się wybitną wysokością i dorasta tylko do osiemdziesięciu centymetrów.Mimo to imponuje koroną, która w naturalny sposób przybiera niemal kulisty kształt. Liście są koloru fioletowego, a jesienią przebarwiają się na żółto lub pomarańczowo.

Berberys Thunberg Erecta

Ta roślina osiąga wysokość około półtora metra. Jego korona stale się zmienia na szerokość. Tak więc w młodości roślina ta jest raczej wąska, podczas gdy w starszym wieku osiąga imponujące rozmiary poziome. Liście są pomalowane na bardzo jasnozielony odcień, a jesienią żółkną lub nabierają pomarańczowego odcienia. Owoce bardzo długo nie opadają, dlatego też stanowią element dekoracji rośliny.

Berberys Thunberg Cynober

Ta odmiana ma dość jednolitą wysokość i szerokość, które prawie zawsze są sobie równe. Najczęściej dochodzą do jednego metra. Liście są zielone, jesienią przebarwiają się na żółtopomarańczowo.

Berberys Thunberg Zielony Dywan

Ta odmiana osiąga nie więcej niż metr wysokości, ale jej szerokość może sięgać od jednego metra do półtora metra. Liście, jak sama nazwa wskazuje, są jasnozielone, a jesienią stają się prawie całkowicie czerwone, w przeciwieństwie do owoców, które z kolei nabierają różowawego odcienia.

Berberys Thunberg Maria

Odmiana ta została wyhodowana w Polsce i jest miniaturowym kolumnowym berberysem Thunberg, ponieważ osiąga zaledwie metr wysokości i prawie połowę szerokości. Małe liście przybierają czerwonawy odcień, a wraz z wiekiem stają się zielone.

Istnieje wiele innych odmian, jednak, jak być może zauważyłeś, już na tym etapie wiele cech zaczęło się powtarzać i prawdopodobnie już jest ci trudno odróżnić jedną odmianę od drugiej. Dlatego wiele odmian, które są albo kopiami innych, albo po prostu nie warte uwagi, nie zostały uwzględnione na tej liście. Jednak nadal możesz je sprawdzić osobno i być może znaleźć swojego ulubionego.

Berberys Thunberg w projektowaniu krajobrazu

Oczywiście tak piękna i atrakcyjna ozdobnie roślina nie mogła pozostać bez uwagi projektantów krajobrazu, którzy chętnie zaczęli ją wykorzystywać w wielu swoich projektach, dzięki czemu ten szczególny rodzaj berberysu można dziś spotkać na wielu ulicach i w wielu parki.

Najczęstszym zastosowaniem tej rośliny jest stworzenie żywopłotu, który nie tylko chroni przed wiatrem, ale również wygląda niesamowicie atrakcyjnie. Taka konstrukcja wymaga jednak dość długiej inwestycji czasowej, ponieważ jej budowa może potrwać siedem lat.

Również dość często ten berberys sadzi się w pobliżu brzegów rzek lub sztucznych zbiorników. W każdym razie ta roślina wygląda świetnie obok wody. Małe odmiany można nawet wykorzystać do stworzenia żywych granic, co pomoże wytyczyć terytorium.

Nie mówiąc już o tym, że nisko rosnące berberysy z łatwością zastąpią niektóre ozdobne miniaturowe kwiaty, takie jak np. lilie, a jednocześnie Twój ogród nie straci na urodzie.

Wniosek

Berberys Thunberg to niesamowita roślina, która nie tylko oferuje niesamowicie piękny krzew, usiany szkarłatnymi owocami i liśćmi o zupełnie innym kolorze i kształcie, ale także nie wymaga od Ciebie dużego wysiłku.

Niemniej jednak krzew ten bardzo dobrze reaguje na dobrą pielęgnację i pielęgnację, dlatego nigdy nie zapomnij go podlewać i nawozić, gdy naprawdę tego potrzebuje.

Jednak przeczytałeś instrukcję i już wiesz, co zrobić z tą rośliną i jak jej pomóc w absolutnie każdej sytuacji. Musimy tylko życzyć powodzenia.

Berberys Thunberg